Στην Αυγή 27/10/09 δημοσιεύτηκε αφιέρωμα του Ν. Θεοδωρίδη (μέλος του ΣΥΝ και της Αντιεθνικιστικής Κίνησης) για την επέτειο του ΟΧΙ. Μεταξύ άλλων γράφει :
«69 χρόνια μετά την τραγωδία του θανάτου και της αναπηρίας δεκάδων χιλιάδων φαντάρων, έχει έρθει η ώρα για μια ψύχραιμη ιστορική αποτίμηση που να απαντάει στο ερώτημα αν τελικά βγήκε κερδισμένη η ελληνική κοινωνία από μια εξ αντικειμένου σύμπλευση με το φασιστικό καθεστώς Μεταξά στην οποία οδηγήθηκε από τον εθνικιστικό παροξυσμό της εποχής, προκειμένου να αποτραπεί η απλή διέλευση ενός άλλου φασιστικού στρατού, με μόνο επιχείρημα ότι ο δεύτερος στρατός ήταν «ξένος» (αλλά εξίσου φασιστικός). Υποστηρίζω ότι η εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτό το σφαγείο θα έπρεπε να είχε αποφευχθεί. Η 28η Οκτωβρίου δεν σήμαινε ούτε την «ενότητα» ούτε «το μεγαλείο του έθνους», αλλά την είσοδο της Ελλάδας σε ένα παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό πόλεμο»
ΣΧΟΛΙΟ
Ας φανταστούμε διάφορους Θεοδωρίδηδες ως ηγέτες το 1940. Για να αποτρέψουν τον «εθνικιστικό παροξυσμό της εποχής» θα έλεγαν στου Ιταλούς περάστε και τους Γερμανούς θα τους καλούσαν να έρθουν πιο γρήγορα για να μας πάρει με καλό μάτι ο Χίτλερ.
Αν δε υπήρχαν το 1821 θα είχαν αποτρέψει το μακελειό και τις δολοφονίες των ταλαίπωρων φτωχών Τούρκων. Θα εξαφάνιζαν και τους ΚΛΕΦΤΕΣ της Ρεπούσιας ιστορίας, που ταλαιπωρούσαν τις οθωμανικές αρχές. Περιτό να φανταστούμε τι θα γίνονταν οι κατά Θεωδορίδη «εθνικιστές» της χώρας. Σιγά μην πλήρωναν φαγητά και άλλα έξοδα σε μακρονήσια κλπ. Μια σφαίρα για τον καθένα θα κόστιζε ελάχιστα σε σχέση με την συντήρηση στρατοπέδων και άλλων πολυέξοδων διαδικασιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου