31 Οκτωβρίου 2011

Η αλήθεια του Β. Λέκκα

Ακούστε μέχρι τέλους το τραγούδι του Ξαρχάκου – τα λέει όλα.

Το άκρον άωτον της «δημοσιογραφικής» σαβούρας

*Παλιό αλλά αιωνίως επίκαιρο για τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης στην «έρημη» χώρα μας.
Καμπουράκης για Στρος Καν και Εφραίμ. Απολαύστε τον!
Περισσότερα

30 Οκτωβρίου 2011

Περί πρίγκιπα Γιώργου…

Τα είπε όλα.

Τα φασιστοειδή στην πίστα..

Ο Ριχάρδος ξύπνησε και ανησυχεί για την «δημοκρατία».
Στη χώρα που όποιος και όποτε γουστάρει "δύναται λόγω δημοκρατίας" να κλείνει ένα σχολείο ή ένα πανεπιστήμιο, ο Ριχάρδος ουδέποτε ανησύχησε. Τώρα τον έπιασε ο πόνος που αρχίζει να νιώθει το σφίξιμο της θηλιάς. Ρε ουστ αρχιπράκτορα !
Απολαύστε την Μαλβίνα και πάσης Ελλάδος!
Περισσότερα

Υπουργός εξωτερικών «Ελλάδος»

Τώρα μάθαμε ότι το ασφαλιστικό σύστημα στην Ελλάδα δεν έχει πρόβλημα, χάρη στις εισφορές των μεταναστών.
Το μόνο που δεν μάθαμε είναι : σε ποια χώρα ζει ο κύριος.
Επίσης θα μπορούσε να γίνει "υπουργός" μιας παγκόσμιας κυβέρνησης που επιθυμούν τα αφεντικά του. Γι' αυτό τα ρίχνει και στους ανίκανους πρωθυπουργούς της Ευρώπης.

Πως οι Ρώσοι υποδέχονται προσκυνήματα του Αγίου Όρους…


Αυτές τις «πρεσβείες» θα τις εκμεταλλευτεί η Ελληνική πολιτεία – κράτος (αν υπάρχει ακόμη);
Δείτε πως οι Ρώσοι υποδέχονται ιερά κειμήλια – προσκυνήματα του Αγίου Όρους. Η Βατοπαιδινή συνοδεία γίνεται δεκτή από τον πρωθυπουργό Πούτιν και εκατοντάδες χιλιάδες λαού της Ρωσίας!
Περισσότερα

28 Οκτωβρίου 2011

Η αμοιβή του παιδοκόλακα

Ο Μεταξάς και το ΧΡΕΟΣ (προς την πατρίδα)

Ένα άγνωστο ΟΧΙ του δικτάτορα Ματαξά.
Το οικονομικό χρέος το αντικατέστησε με το ΧΡΕΟΣ προς την πατριδα!

Το 1936 το Ελληνικό Κράτος (δηλαδή το μισητό φασιστικό καθεστώς του δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά), αρνήθηκε να εξυπηρετήσει δάνειο που είχε συνάψει με την Βελγική Τράπεζα Societe Commerciale de Belgique.
Η κυβέρνηση του Βελγίου έσπευσε να συνδράμει την Βελγική Τράπεζα και προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο του Διεθνούς Δικαίου που είχε ιδρυθεί από την Κοινωνία των Εθνών (πρόδρομό του ΟΗΕ).
Στην προσφυγή της η Βελγική Κυβέρνηση κατηγορούσε την Ελλάδα ότι αθετεί τις διεθνείς της υποχρεώσεις. Το Ελληνικό Κράτος (η δικτατορική φασιστική κυβέρνηση Ιωάννη Μεταξά), απάντησε με υπόμνημα στο οποίο ανέφερε
• «Η Κυβέρνηση της Ελλάδος, ανήσυχη για τα ζωτικά συμφέροντα του Ελληνικού λαού και για τη διοίκηση, την οικονομική ζωή, την κατάσταση της υγείας και την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια της χώρας, δεν θα μπορούσε να προβεί σε άλλη επιλογή. Όποια κυβέρνηση κι αν ήταν στην θέση της, θα έκανε το ίδιο»
(Yearbook of the International Law Commission, 1980, τομ. ΙΙ, μέρος Α., σελ. 25, 26)
Η δική έγινε το 1938 και ο νομικός εκπρόσωπος του Ελληνικού Κράτους (της φασιστικής κυβέρνησης Ιωάννη Μεταξά), κατέθεσε νέο υπόμνημα στο οποίο ανέφερε:
• «Ενίοτε μπορεί να υπάρξει μια έκτακτη κατάσταση, η οποία κάνει αδύνατο για τις Κυβερνήσεις να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς τους δανειστές και προς τον Λαό τους. Οι πόροι της χώρας είναι ανεπαρκείς για να εκπληρώσουν και τις δύο υποχρεώσεις ταυτόχρονα. Είναι αδύνατον να πληρώσει μια Κυβέρνηση το χρέος, και την ίδια στιγμή να παρασχεθεί στον λαό η κατάλληλη διοίκηση και οι εγγυημένες συνθήκες για την ηθική, κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη. Πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στα δύο. Και φυσικά, το καθήκον του Κράτους να εξασφαλίσει την εύρυθμη λειτουργία των βασικών δημοσίων υπηρεσιών, ΥΠΕΡΤΕΡΕΙ έναντι της πληρωμής των χρεών της. Από κανένα κράτος δεν απαιτείται να εκπληρώσει, μερικά ή ολικά, τις χρηματικές του υποχρεώσεις, αν αυτό ΘΕΤΕΙ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ τη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών του, κι έχει σαν αποτέλεσμα την αποδιοργάνωση της διοίκησης της χώρας. Στην περίπτωση που η αποπληρωμή των χρεών θέτει σε κίνδυνο την οικονομική ζωή και τη διοίκηση, η Κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να διακόψει ή και να μειώσει την εξυπηρέτηση του χρέους».
Με βάση αυτά τα επιχειρήματα, το Διεθνές Δικαστήριο Διεθνούς Δικαίου της Κοινωνίας των Εθνών δικαίωσε την Ελλάδα.
Το σπουδαιότερο όμως είναι το εξής: Σε αυτό το νομικό δεδομένο (Νομικά Επιχειρήματα, Δικαστική Απόφαση), στηρίχθηκε το 2003 ο...
Πρόεδρος της Αργεντινής Νέστωρ Κίρσνερ, για να διαγράψει το μεγαλύτερο μέρος του Δημόσιου Χρέους της Αργεντινής και να σώσει την χώρα του από τα νύχια του ΔΝΤ.
Αυτά είναι τα Ιστορικά γεγονότα και δυστυχώς το συμπέρασμα εξάγεται εντελώς αβίαστα: «Σύντροφοι», είναι κατάντια… είστε χειρότεροι και από τον Μεταξά!
περισσότερα

Πως τιμωρούν οι «λαοί» - περί Καντάφι

Να πως τιμωρούν οι «λαοί» όταν κάποιος τους εκτρέψει από την «κληρονομιά τους» την πείνα και την εξαθλίωση.
Τελικά επανακτούν αυτό που τους «πρέπει»…..
Διαβάζω εδώ , τι είχαν, τι πήραν από τον Καντάφι και τι θα αποκτήσουν πάλι!

Φυλακίζω για να μην γίνουμε Ελλάδα (Τσάβες)


Αγαπώ την πατρίδα όταν….
Δήλωση του Ούγκο Τσάβες (Ιούλιος 2010):

Με ρωτάτε γιατί στείλαμε φυλακή όσα στελέχη μας κλέψανε; Γιατί κλέψανε! Και δεν τους τιμωρήσαμε εμείς αλλά οι θεσμοί. Μου λένε «γιατί άφησες να μπει φυλακή ο υπουργός άμυνας και δεν τον κάλυψες επειδή ήταν προσωπικός σου φίλος;». Μα... γιατί έκλεψε!

Πρόδωσε την εμπιστοσύνη μας, την πίστη του λαού στη κυβέρνηση. Πρόδωσαν τον Λαό, τη Δημοκρατία, το Στρατό, την Πατρίδα, το Έθνος; Τιμωρούνται από τη Δικαιοσύνη! Αν τους αφήσεις θα διαφθείρουν κι άλλους. Γι' αυτό φυλακίστηκαν. Τιμωρώντας τη διαφθορά κρατάμε γεμάτα τα ταμεία και τη Παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τη μαφία των τραπεζών μακριά απ' τα πόδια μας. Δεν καταντάμε Ελλάδα!

27 Οκτωβρίου 2011

Η πορεία των αδικημένων…


Η πορεία ξεκίνησε σαν χείμαρρος, κινούμενη από παλμό , ωθούμενη από τα νέα μέτρα της κυβέρνησης.
Στην πρώτη γραμμή διέκρινα τον Μάκη, δεν ξέρω τι δουλειά κάνει, τόσα χρόνια συνδικαλιστή τον ξέρω.
Δίπλα του η ξαδέρφη μου η Μάρθα από τα 37 της συνταξιούχος, γιατί είχε κλείσει 15ετία στον Ευαγγελισμό με ανήλικο τέκνο.
Μαζί της η φίλη της η Στέλλα, που 30 χρόνια τώρα έπαιρνε σύνταξη σαν άγαμη θυγατέρα στρατηγού…
Παραδίπλα ο Στάθης, η εθελουσία από τον ΟΤΕ του είχε αποφέρει 120.000 ευρώ και τώρα αγωνιζόταν στο ψάρεμα.
Παραδίπλα ο Σωτήρης, ο Γρήγορης (40αρηδες) με το νόμο 3717/08 εθελουσία από την ΟΑ με 2,400 ευρώ το μήνα – το ποσό του εφ’ άπαξ δεν μας το αποκάλυψε – μόλις είχαν γυρίσει από ουζερί στη Καισαριανή.
Μαζί και ο Κώστας 46 χρονών, αεροπόρος από τη ΣΤΥΑ, που έχει καταθέσει εδώ και ένα μήνα τα χαρτιά του για σύνταξη (είχε προλάβει να κατοχυρώσει σύνταξη γιατί τα χρόνια υπηρεσίας του ήταν “πολεμικά” και μετράνε διπλά λέει -έγινε κανένας πόλεμος και δεν το μάθαμε;-) και περιμένει εφάπαξ 120,000 ευρώ (μόνο) .
Δίπλα τους ο θειος μου o Βαγγέλης , δεξιός από σοι, που κατεβαίνει σε πορείες μόνο όταν ήταν το ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση.
Και από κοντά τα δυο αδέλφια: ο Στέλιος, που του είχε βάλει το ΠΑΣΟΚ τα 2 παιδιά στο Δημόσιο, και ο Γρήγορης, που έπαιρνε τα έργα του Δήμου υπερτιμολογημένα λόγω Δημάρχου γνωστού – του έδινε τις βιταμίνες του μας έλεγε γελώντας-.
Πίσω, στην δεύτερη σειρά, ακλουθούσε ο Γιάννης, πατέρας: εδώ και κάτι μήνες έκανε χρήση του νέου νόμου περί αδείας και του πατέρα στο Δημόσιο, μαζί με την γυναίκα του την Μάρω, που με τρεις γέννες είχε να πατήσει στην δουλειά της 3 χρόνια.
Και από κοντά ο Μιχάλης. Εργολάβος με συνεργείο 27 ανασφαλίστους αλλοδαπούς και 3 έλληνες και ο Αγησίλαος που παίρνει εδώ και 20 χρόνια αναπηρική σύνταξη τυφλού αλλά οδηγεί ταξί και είναι έξαλλος με την απελευθέρωση του επαγγέλματος από τον Ραγκούση .
Στα δεξιά τους ο Λάκης: φοιτητής ετών 32, παρέα με τον Γιώργο, γιατρό, τον επονομαζόμενο και “ταχυδρόμο” από τα φακελάκια.
Μαζί τους και ο Θόδωρος, γιατρός του ΙΚΑ, που στο ιδιωτικό του ιατρείο δεν έκοβε ποτέ του αποδείξεις, με τον Κυριάκο Εφοριακό απόφοιτο Δημοτικού που παίρνει 3,200 ευρώ το μήνα και φοβάται ότι θα του κόψουν το. ΔΙΒΕΤ και κάθε 2 χρόνια αγόραζε και ένα διαμέρισμα.
Και φυσικά δεν θα έλειπε και ο Βασίλης, λιμενικός, πρώτος ταβλαδόρος στο τελωνείο.
Να και ο Μηνάς έμπορος που είχε ξεχάσει ποτέ έκοψε το τελευταίο του τιμολόγιο, μαζί με τον Ορέστη επιδοτούμενο χρόνια αγρότη, που δεν ήξερε πού ήταν τα κτήματα του.
Όλοι μαζί με άλλους τόσους σήκωσαν τα χέρια ψηλά και με σφιγμένες τις γροθιές βροντοφώναξαν,
“Κάτω τα χέρια από τα ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ !”
Ο Στέφανος, αδελφικός μου φίλος, άνεργος οικοδόμος με κοίταξε με γουρλωμένα μάτια:
“-Ρε, Κώστα, εμείς εδώ τι κάνουμε;”
περισσότερα

23 Οκτωβρίου 2011

“ιδεολογική” μάχη


Σύγχρονη ενδο – «αριστερή» ιδεολογική αντιπαράθεση ή άλλως «μάχη ιδεών». Όταν έτσι επιβάλουν τις «ιδέες τους» σε όμορους χώρους, μπορούμε ευκόλως να υποθέσουμε πως θα «έπειθαν» αντιπάλους.
Το βίντεο του λυντσαρίσματος του Καντάφι μας δίνει μια ιδέα.
Περισσότερα

20 Οκτωβρίου 2011

Ιστορική ομιλία Καμένου…


Περισσότερα

Πες μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι…

Είναι δυνατόν αυτός ο λαός να αξίζει τίποτα άλλο από αυτό που έχει;
Ο Γιώργος με το στυλ, με το γονίδιο Παπανδρέου και λοιπές μ….κίες δείχνει την ποιότητα του «υπερήφανου νέο- Έλληνα»
Εξαιρετικό ενδιαφέρον θα είχε να εμφανίζονταν οι ίδιοι σήμερα στις κάμερες.

19 Οκτωβρίου 2011

Πλησιάζει η ώρα για το Γουδί ;;


Αν ο Παπανδρέου ψάχνει να βρει ποιος μίλησε πρώτος για Γουδί, θα τον βρεί εύκολα μέσα στην «κυβέρνηση»

Η ώρα του «παμε» να φύγουμε


Ο διεθνισμός στην πράξη. Ξύπνα Μαρξ να δεις τους απογόνους σου.

Η απόλυτη αποκτήνωση …

Όταν ο άνθρωπος ξεπερνά τα όρια του κτήνους είναι αστείο σήμερα να συζητάμε περί οικονομικών προβλημάτων.
Μια ζούγκλα και πάνω στα δέντρα ίσως να είναι το μέλλον που μας αξίζει.
Δείτε στο βίντεο να κτυπάει αυτοκίνητο δίχρονο κοριτσάκι (στην Κίνα) να το εγκαταλείπει και να περνάνε δεκάδες άνθρωποι και απλά να κάνουν παράκαμψη για να μη λερώσουν τα παπούτσια τους από το αίμα.

Περισσότερα

16 Οκτωβρίου 2011

Εδώ Ελληνίδα μάνα

Τηλεφωνικός διάλογος µάνας µε γιο που σπουδάζει σε πανεπιστήµιο της περιφέρειας…
- Έλα, µαµά!
- Έλα, παιδί µου, πού χάθηκες;
- Πού χάθηκα, χτες βράδυ µιλήσαµε…
- Από χτες βράδυ µέχρι σήµερα ξέρεις πόσα µπορούν να συµβούν; Ένα λεπτό θέλει να γίνει το κακό!
- Να σε παίρνω δηλαδή κάθε ΕΝΑ λεπτό;
- Λέω, παιδί µου… Της Μαρίας ο γιος δεν πήγε για σοκοφρέτα απ’ το περίπτερο και του ‘σπασε το πόδι το αγροτικό;
-Δεν τρώω σοκοφρέτες!
- Σκούφο φοράς;
- Μες στο σπίτι, πας καλά;
- Γιατί φοράς έξω απ’ το σπίτι;
- Κανένα παιδί δεν φοράει σκούφο!
- Δεν µε νοιάζει τι κάνουν τα άλλα παιδιά, το δικό µου µε νοιάζει! Να φοράς σκούφο και να καλύπτεις και τα αυτιά, από τα αυτιά κρυώνει ο άνθρωπος!
- ∆εν κάνει κρύο!
- Μια ζωή «δεν κάνει κρύο» και µια ζωή έτρεχα για αντιπυρετικά! Μυαλό δεν θα βάλεις ποτέ, κοτζάµ άντρας είσαι πια!
- Άσε µε, ξέρω τι κάνω!
- Την τύφλα σου ξέρεις, µικρό παιδί είσαι ακόµα!
- Τι είµαι τελικά, ρε µάνα, κοτζάµ άντρας ή µικρό παιδί;
- Τα γάντια τα µάλλινα τα φοράς; Από τα χέρια κρυώνει ο άνθρωπος!
- Τα φοράω!
- Δεν τα φοράς, ψέµατα µου λες για να µε ξεφορτωθείς! Πες µου τώρα ότι περπατάς και ξυπόλυτος στα µωσαϊκά, από τα πόδια κρυώνει ο άνθρωπος!
- Μάνα δεν είµαι στην Αλάσκα, στα Γιάννενα είµαι!
- Ο Θοδωρής Κολυδάς είπε ότι έχει κρύο στα Γιάννενα!
- Κι εγώ ο Θανάσης Ηλιόπουλος σου λέω ότι ∆ΕΝ έχει κρύο στα Γιάννενα!
- Και γιατί να πιστέψω εσένα κι όχι τον επιστήµονα;
- Γιατί ο επιστήµονας δεν ζει στα Γιάννενα!
- Τουλάχιστον το φερµουάρ του µπουφάν σου µέχρι επάνω να το σηκώνεις! Όχι να αφήνουµε τα λαιµά έξω, από τα λαιµά κρυώνει ο άνθρωπος!
- Ναι, µάνα! Ναι, ναι, ναι! Έξω έχει 20 βαθµούς κι ο τρελός του χωριού θα κυκλοφορεί στην πόλη µε γάντια, σκούφο, κασκόλ, µπουφάν κι ένα αερόθερµο αγκαλιά! Να γελάσουν λίγο κι οι πικραµένοι που τους κόβουν την επικουρική!
- Θα σου στείλω µε το ΚΤΕΛ γεµιστά που σ’ αρέσουν!
- ∆εν µου αρέσουν τα γεµιστά!
- Τι λες τώρα; Μικρός τα τρωγες σαν τρελός, φώναζες «τέλω γεµιτά, τέλω γεµιτά», σαν να σ’ ακούω, µανάρι µου µωρέ, πουλάκι µου εσύ, τι καλό παιδί που ήσουνα, µε τα ωραία σου τα µαλλάκια, µε τις µπουκλίτσες σου… λούστηκες;
- Τι λες τώρα; Από το λούσιµο κρυώνει ο άνθρωπος!
- Γεµιστά σου ‘βαλα µπόλικα να τρατάρεις και τον καθηγητή σου, εξετάσεις έρχονται!
- Μάνα, σε χάνω!
- Γιατί παιδί µου, τι έχω και µου το κρύβετε;
- Όχι, σε χάνω, λέω, δεν έχω σήµα… Αντε γεια…
- Το κινητό είναι φορτωµένο;
-Και το κινητό είναι φορτωµένο κι εγώ επίσης!
- Φορτωµένο να το ’χεις για την κακιά στιγµή… Της Καλλιόπης η Μαρία…
- Μάνα, σε κλείνω…
- Να σου στείλω το εσωθερµικό το σώβρακο; Και να αλλάζεις κάθε µέρα… Του Προκόπη ο Αντωνάκης ξεράθηκε στο Μετρό κι ήταν µε τρύπιο µποξεράκι, ρεζίλι έγινε η µάνα του!
- Μάνα, έλεος, λυπήσου µε, δεν αντέχω άλλο!
- Άµα δεν σ’ τα πω εγώ, ποιος θα σ’ τα πει, ο ξένος;
- Κάθε µέρα, κάθε µέρα, κάθε µέρα ΓΙΑΤΙ το κάνεις αυτό; Και κυρίως ΠΩΣ το κάνεις αυτό;
- Αγόρι µου, µάνα είναι µόνο µία!
- Ευτυχώς, µάνα! Ευτυχώς! ∆εν θ’ άντεχα και δεύτερη!

Της Έλενας Ακρίτα

Το μεγάλο φαγοπότι συνεχίζεται

Δυστυχώς συνέλληνες δεν μπορούμε να ελπίζουμε τίποτα πλέον. Το μεγάλο φαγοπότι συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς.
Η σύσταση νέων οργανισμών ( η Βάσω Παπανδρέου ζήτησε την κατάργησή τους ), βολεύει δικά μας παιδιά που πληρώνονται από τους κομμένους μισθούς μας.
Περισσότερα

Μπορούμε να είμαστε πάντα καλά ….

Η ιστορία του Πέπε..
Μπορείτε να το κατεβάσετε από το (slideshare) με την καταπληκτική μουσική

Σηφουνάκια ακροδεξιά ρεφραίν…

Δεν κουράστηκε ακόμα να αποκαλεί όποιον διαφωνεί μαζί του ακροδεξιό; Δεν κατάλαβε ότι το κόλπο δεν πιάνει πλέον στον Ελληνικό λαό;
Η κρίση οφείλεται στους δανειστές μας ή στο γεγονός ότι επί 30 χρόνια εξαγοράζατε τους ψηφοφόρους σας για να μένετε στην εξουσία;
Θα του έκανε καλό του λεβέντη να διάβαζε την συνέντευξη Κουλουριάνου, που και αυτός αργά μίλησε.
Για αυτές τις Τσουκατο – Μαντελο - ιστορίες έχει να πει τίποτα ή είναι ακροδεξιοί όσοι επιμένουν να τις θυμούνται.
Το φάρμακο «ακροδεξιός» δια πάσαν νόσον και πάσαν μ….κίαν τελείωσε ψεύτες και κλέφτες.
Σε λίγο θα σας απαντάνε οι Έλληνες « ναι ρε, είμαστε όλοι ακροδεξιοί… »
Περισσότερα

13 Οκτωβρίου 2011

Η μαύρη αλήθεια ως ανέκδοτο

Αν δεν ήταν αλήθεια θα ήταν καλό ως ανέκδοτο.

“Ένας νέος τελειώνει το Λύκειο και δεν έχει καθόλου όρεξη για
Πανεπιστήμιο. Ο πατέρας του νέου, πλούσιος πολιτικός με μεγάλη δύναμη
στην κυβέρνηση, απειλεί τον γιο του:
_Δεν θέλεις να σπουδάσεις ρε τεμπελόσκυλο; Λοιπόν εγώ δεν συντηρώ
κοπρίτες, γι' αυτό και θα δουλέψεις, κατάλαβες;..
Έχοντας την ισχυρή οικονομική και πολιτική θέση ο πατέρας κινεί τα
νήματα για να βρει μία θέση στον γιο του.
Παίρνει στο τηλέφωνο τον Βενιζέλο (Υπουργό Οικονομίας):..

Βαγγέλη, θυμάσαι τον γιο μου; Λοιπόν, τέλειωσε το λύκειο και ο
τεμπέλης δεν θέλει να σπουδάσει. Θα μπορούσες να του βρεις μια θέση να
αρχίσει να δουλεύει,μήπως εν τω μεταξύ βρει το δρόμο του και
αποφασίσει να σπουδάσει; Το θέμα είναι να βρεθεί κάτι που θα τον κάνει
να δουλέψει σκληρά, να μήν κάθεται και τα ξύνει. κατάλαβες;
Μερικές μέρες αργότερα ο Βενιζέλος λέει:
_Ετοιμη η δουλειά για τον γιο σου. Δεξί χέρι του Προέδρου της
Δημοκρατίας και 20.000 ευρώ το μήνα, τέλεια έτσι;
-_Τι λε ρε Βενιζέλο, αυτό είναι υπερβολικό. Πρέπει να τον αρχίσουμε
πιο χαμηλά, και με τέτοια τρελλά λεφτά αυτός ο τεμπέλης θα γίνει
χειρότερος.
Περνάει λίγη ώρα. Τηλέφωνο ο Βενιζέλος:
_Φίλε του βρήκα κάτι πιο σεμνό. Ιδιαίτερος Γραμματέας Υπουργού. Ο
μισθός είναι πιο σεμνός, μόνο 10.000 ευρώ το μήνα.
_Οοοοοχι ρε Βενιζέλο. Μόλις που έβγαλε το Λύκειο. Δεν θέλω η ζωή του
να είναι τόσο εύκολη με την πρώτη ευκαιρία. Θέλω να αισθανθεί την
ανάγκη να σπουδάσει, κατάλαβες;
Την επόμενη μέρα:
_Φίλε, του βρήκα δουλειά ως Διευθυντής του Τμήματος Προμηθειών στο
Υπουργείο Οικονομικών και ο μισθός θα είναι μόνο 6,000 το μήνα.
_Μα ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ρε Βαγγέλη, βρες μου κάτι πιο σεμνό, κάτι στα 600 με
700 ευρώ το μήνα.
_Μα τι λές τώρα, αυτό είναι αδύνατο.
_Γιατί;;;;;;;
_Γιατί αυτές οι θέσεις δίνονται μόνο με διαγωνισμό και χρειάζεται να
έχει Βιογραφικό κάποιου επιπέδου, με τέλειες γνώσεις Αγγλικών,
Πανεπιστημιακό δίπλωμα, τουλάχιστον ένα Master ή PHD στο εξωτερικό,
θέληση να δουλεύει υπερωρίες άνευ αποδοχών, και φυσικά προϋπηρεσία.
Φίλε μου αυτές οι θέσεις των 600 ευρώ δεν βρίσκονται εύκολα”

11 Οκτωβρίου 2011

Οι εγγυήσεις του Παπουτσή

Πολλοί ακροδεξιοί ρε Παπουτσή μαζεύτηκαν στην Αθήνα! Εφόσον είναι «παράνομοι» οι αμυνόμενοι (όπως ο γιατρός με τον σουγιά), προφανώς θα είναι «νόμιμοι» οι επιτιθέμενοι.
Όταν ο Παπουτσής δίνει εγγυήσεις, τότε εμείς μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι.
Η αστυνομία λέει οπλιστείτε!!!

Η εξήγηση της χρεοκοπίας - Κουλουριάνος

Ο Δ. Κουλουριάνος τα εξηγεί όλα :
Ανοιξη του 1962. Ο Ανδρέας Παπανδρέου επισκέπτεται την Κορώνη της Μεσσηνίας και µένει στο πατρικό σπίτι του φίλου του Δηµήτρη Κουλουριάνου. Είκοσι χρόνια αργότερα (1982) αναθέτει ως Πρωθυπουργός στον παλιό του φίλο (έγκριτο πια οικονοµολόγο και στέλεχος της Παγκόσµιας Τράπεζας) το υπουργείο Οικονοµικών. Η θητεία του Κουλουριάνου ήταν σύντοµη (13 µήνες), γεµάτη από «όχι» σε παροχές που θεωρούσε ότι οδηγούσαν σε νέο δανεισµό. Την περασµένη Τετάρτη «Το Βήµα» τον συνάντησε στο κτήµα του στην Κορώνη. Αγρότης πλέον και οινοπαραγωγός στα 81 του χρόνια, αποκάλυψε άγνωστες λεπτοµέρειες για τη γέννηση της «χιονοστιβάδας του χρέους» και µίλησε για το «καθαρτήριο» που θα οδηγήσει στην επόµενη ηµέρα.
Αλλιώς φανταζόταν τη δεκαετία του 1980 ο Δηµήτρης Κουλουριάνος. «Μετά την πτώση της χούντας, το 1974, υπήρχε διάχυτη ευφορία, νοµίζαµε ότι όλα τα προβλήµατα θα λυθούν αυτοµάτως. Η προσέγγισή µου ήταν ότι το ξεχαρβάλωµα της ελληνικής οικονοµίας απαιτούσε µια περίοδο νοικοκυρέµατος. Χρειαζόµασταν δύο τετραετίες για να αλλάξουµε τις δοµές µε µεταρρυθµίσεις και διαρθρωτικές αλλαγές». Γρήγορα αντιλήφθηκε ότι το πράγµα πήγαινε αλλού. «Βρε παιδιά, δεν γίνεται “στις 18 Σοσιαλισµό”, δεν περνάς τόσο εύκολα από ένα σύστηµα δυτικό, καπιταλιστικό, σε κάτι άλλο» έλεγε στον στενό κύκλο των συνεργατών του Ανδρέα Παπανδρέου όταν επέµεναν στο σύνθηµα «στις 18 Σοσιαλισµό» τις παραµονές του εκλογικού θριάµβου του ΠαΣΟΚ (18 Οκτωβρίου του 1981).


Μετά τη νίκη ο Παπανδρέου ζήτησε από τον Κουλουριάνο να εγκαταλείψει την Παγκόσµια Τράπεζα και να αναλάβει διοικητής της ΕΤΒΑ. Επιπλέον, του έδωσε θέση στο Κυβερνητικό Συµβούλιο Οικονοµικής Πολιτικής (ΚΥΣΟΠ). Τον επόµενο χρόνο, στις 4 Ιουλίου του 1982, ο Πρωθυπουργός τού έκανε το τραπέζι στο Καστρί. Του ανακοίνωσε ότι την επόµενη ηµέρα θα γίνει ανασχηµατισµός και ότι αναλαµβάνει υπουργός Οικονοµικών...

«Οταν ήµουν υπουργός Οικονοµικών, είδα ότι το χρέος άρχισε να παίρνει διαστάσεις πολλαπλασιαστικές» θυµάται ο Κουλουριάνος. Το 1981 το δηµόσιο χρέος έφθανε το 30% του ΑΕΠ – το 1989 ανήλθε σε 72% και σήµερα πλησιάζει το 170%. Το «προπατορικό αµάρτηµα» της υπερχρέωσης συνέβη τη δεκαετία του 1980. Το αίτηµα της αποκατάστασης όσων ζούσαν αποκλεισµένοι και κυνηγηµένοι από το κράτος της Δεξιάς, επί δεκαετίες ολόκληρες, ήταν δίκαιο και κυρίαρχο. Οδήγησε όµως σε νοοτροπίες και πρακτικές που σήµερα θεωρούνται από πολλούς η αρχή των δεινών που υφίσταται τώρα η Ελλάδα. «Ανησυχούσα µε ποιον έφαγε το βράδυ ο Ανδρέας για να δω την άλλη µέρα τι “επιταγή” θα µου έρθει» λέει χαριτολογώντας. Με τη λέξη «επιταγή» εννοεί τη βροχή των αιτηµάτων για παροχές. Παράγοντες του κόµµατος και της κυβέρνησης αποσπούσαν τη συγκατάθεση του Πρωθυπουργού και έµπαιναν µε θράσος στο γραφείο του.

«Και µου έλεγαν» θυµάται «“Εσύ τι το παίζεις; Πρωθυπουργός; Αφού συµφωνεί ο Πρωθυπουργός...”. Κι εγώ απαντούσα: “Ο Πρωθυπουργός µπορεί να συµφωνεί αλλά σας είπε να πάτε στον ∆ηµήτρη. Και ο ∆ηµήτρης είναι Καραγεώργη Σερβίας 10”.

Εκεί ήταν αυτός που έπρεπε να πληρώσει, το υπουργείο Οικονοµικών».

Η απάντηση του Κουλουριάνου στη βροχή των αιτηµάτων ήταν τις περισσότερες φορές αρνητική. «Χαρακτηριζόµουνπλέον ως συντηρητικός της παλιάς σχολής που ήθελε διόρθωση του συστήµατος και όχι ανατροπή!»...

«Ο Ανδρέας δεν έλεγε ποτέ “όχι”» συνεχίζει ο Κουλουριάνος. «Οταν του µίλαγες στενά για οικονοµικά, αρρώσταινε.Με ρωτάνε µερικές φορές: “Μα δεν ήξερε ο Ανδρέας οικονοµικά;”. Παραήξερε οικονοµικά και γιʼ αυτό ακριβώς δεν ήθελε να συζητάει οικονοµικά. Γιατί ήξερε ότι εκεί ισχύει η λογική της οικονοµικής ανάλυσης». Ο υπουργός που πήγαινε στο γραφείο του µε το λεωφορείο και έλεγε «όχι» στις παροχές (κάνοντας έξω φρενών τους συναδέλφους του) δεν άντεξε για πολύ σε αυτή τη θέση. Εµεινε όµως αρκετά για να σχηµατίσει εικόνα. «∆ηµιουργήθηκε µια νοοτροπία, ένας τρόπος σκέψης που είχε αποσυνδέσει την αµοιβή από την προσπάθεια. Η αµοιβή είχε γίνει ένα είδος ανθρώπινου δικαιώµατος» λέει σήµερα. «Ακόµη και σε υπηρεσίες όπως η ΕΡΤ, για παράδειγµα, όπου υπήρχε πλεονάζον προσωπικό, ερχόταν ο υπεύθυνος και µου ζητούσε να προσλάβω 1.200. Του έλεγα ότι δεν γίνεται. Μου απαντούσε “τώρα θα βάλουµε δικούς µας”, ανεξαρτήτως αν χρειάζονταν ή όχι». Τα λεφτά όµως δεν υπήρχαν για αθρόες προσλήψεις και η µόνη λύση ήταν ο δανεισµός. «Εκεί τους είπα ότι αυτό παίρνει πλέον τη µορφή της χιονόµπαλας, κάθε βόλτα και µεγαλώνει»...
Ο Κουλουριάνος παραιτήθηκε στις 10 Αυγούστου του 1983.

Προτού γίνει υπουργός ο Κουλουριάνος µετρούσε ήδη 13 χρόνια στην Παγκόσµια Τράπεζα και είχε συµµετάσχει σε αποστολές σε 20 χώρες. «Γιʼ αυτό καταλαβαίνω και πώς λειτουργεί σήµερα η τρόικα» µας λέει, «την έχω κάνει αυτή τη δουλειά». Τον ρωτάµε αν θα αντέξει η Ελλάδα µια έξοδο από το ευρώ. «Η έξοδος από το ευρώ θα είναι αυτοκτονία» απαντάει κοφτά . «Η Ελλάδα βρίσκεται σε τέλµα.

Το ένα πόδι είναι χρέος-έλλειµµα, το άλλο πόδι είναι ύφεση-ανεργία. Οταν σηκώνεις το ένα πόδι να ανασάνεις, βουλιάζει το άλλο. Και το αντίστροφο. Μέχρι να βρεθεί µια σχετικά στέρεη βάση να ανεβείς λίγο πιο πάνω.

Βλέπω ότι αυτή τη δεκαετία η χώρα µας θα µείνει σε αυτό το τέλµα. Είναι µια µεταβατική περίοδος, βρισκόµαστε στο Καθαρτήριο. Οπως έγραψε ο ∆άντης, πρέπει να περάσεις από το Καθαρτήριο για να δεις τον Παράδεισο. Εχουµε σταµατήσει ως κοινωνία, ως οικονοµία, να παράγουµε. Φτάσαµε να πωλούνται σκόρδα Κίνας στην Κορώνη. ∆εν µπορούµε να στηριχθούµε µόνο στις υπηρεσίες και στις ελπίδες ότι θα έρθουν ξένες επενδύσεις. Η νοοτροπία δεν αλλάζει από τη µια µέρα στην άλλη, δεν αλλάζει µε νόµους και µε ρητορεία.

Η παλιά εποχή τέλειωσε»
ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
Συνδέθηκε µε τον Ανδρέα, τον πάντρεψε ο Γιώργος
«Με τον Ανδρέα γνωριστήκαµε το 1959, όταν υπηρετούσα στην Τράπεζα της Ελλάδας, στη Διεύθυνση Οικονοµικών Μελετών που είχε φτιάξει ο Ζολώτας. Εχει έρθει από το Μπέρκλεϊ µε άδεια µελετών. Θέµα της µελέτης του ήταν το γιουγκοσλαβικό σύστηµα της αυτοδιαχείρισης. Είχε µεγάλη εκτίµηση προς τον Τίτο, γιατί µεταξύ των άλλων ήταν εναντίον του σοβιετικού κατεστηµένου. Συγχρόνως είχε µεγάλη εκτίµηση, για να µην πω και θαυµασµό, για τον Περόν της Αργεντινής» Την επόµενη χρονιά, το 1960, ο Κουλουριάνος βρέθηκε µε κρατική υποτροφία για µεταπτυχιακές σπουδές στο Μπέρκλεϊ. Καθηγητής του σε δύο µαθήµατα το 1960 ήταν ο κοσµήτορας του Πανεπιστηµίου, ο Ανδρέας Παπανδρέου. «Ηταν πάρα πολύ καλός δάσκαλος, πολύ αγαπητός από τους φοιτητές, και έχαιρε µεγάλης εκτίµησης στο Μπέρκλεϊ» θυµάται ο Κουλουριάνος. «Ακόµη και αν ο φοιτητής έκανε µια ερώτηση που ήταν λιγάκι ανόητη, ο Ανδρέας δεν τον έβαζε στη θέση του. “Είναι λάθος ερώτηση αλλά είναι προς τη σωστή κατεύθυνση” έλεγε. Από αυτό καταλαβαίνεις πόσο διπλωµατικά χειριζόταν τη σχέση µε τους φοιτητές».

Οι δύο άνδρες συνδέθηκαν στο Σαν Φρανσίσκο µε στενή φιλία. Τον Ιούνιο του 1967 έγινε ο γάµος του Δηµήτρη Κουλουριάνου µε τη σύζυγό του Ρούλα. Ο Ανδρέας είχε υποσχεθεί να τους παντρέψει. Τους πρόλαβε όµως η χούντα. Την ηµέρα του γάµου ήταν έγκλειστος στις φυλακές Αβέρωφ. Αναγκαστικά, στον γάµο εκπροσώπησε τον Ανδρέα ο 15χρονος τότε γιος του: ο σηµερινός πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Το 1985 ο Κουλουριάνος αρνήθηκε να επιστρέψει στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και συνέχισε τη διεθνή σταδιοδροµία του ως πρέσβης της Ελλάδας στον ΟΟΣΑ (1986-1990) και αργότερα (από το 1991 ως το 1993) ως αναπληρωτής διευθυντής στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD). Με τον Ανδρέα δεν ξαναβρέθηκαν µετά τη δεκαετία του 1980. «Οταν έµαθα τον θάνατο του Ανδρέα» θυµάται, «έκοψα ένα λουλούδι από τον κήπο του πατρικού µου σπιτιούστην Κορώνη και ανέβηκα στη Μητρόπολη»...
* Μετά από αυτά είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς ότι μπορούν αυτοί (ΠΑΣΟΚ) να μας βγάλουν από το βούρκο;
περισσότερα

Η Ελλάδα «μας»

Η ιδανικότερη και απολύτως πραγματική εικόνα της πατρίδας μας.

10 Οκτωβρίου 2011

όταν πάρουν φωτιά οι ασπίδες

Ο Στάθης στην Ελευθεροτυπία

Δεν είναι πατρίδα μου το Προτεκτοράτο.
Εμένα, πατρίδα μου είναι η Ελλάδα, και δεν μπορεί στην Ελλάδα να ξεκινάει τη διαδρομή του για να μάθει γράμματα στα παιδιά ένας δάσκαλος με 660 ευρώ τον μήνα,
για να πάρει 750 ευρώ στα 45 του και να μην κάνει παιδιά δικά του ο ίδιος ποτέ...
Δεν είναι Πρωθυπουργός μου
αυτός ο τύπος που πάει να κάνει τη Θράκη Ειδική Οικονομική Ζώνη υπό την Εντολή της Γερμανίας - ανοίγοντας
έτσι έναν ακόμα δρόμο για την «αυτονόμηση» της περιοχής και τον ακρωτηριασμό της Ελλάδας...
Είναι πιθανόν αυτός ο ανιστόρητος να μη γνωρίζει ότι οι Ναζί στην Κατοχή διακρίθηκαν εκτός των άλλων και στο σπορ του διαμελισμού της χώρας μας -ώς και ανεξάρτητο «Βασίλειο των Βλάχων» στην Πίνδο έστησαν οι ολετήρες• όμως, πώς να κάνει την Ελλάδα πειραματόζωο της νέας Τάξης, απέδειξε ότι γνωρίζει πολύ καλά ο επικεφαλής των δωσιλόγων.
Δεν είμαι υπήκοος της Τρόικας.
Είμαι Ελληνας πολίτης -δεν οφείλω καμμιά νομιμοφροσύνη στα ανδρείκελα και τους κουίσλινγκ- δεν είμαι ανδράποδο
δεν οφείλω καμμιά νομιμοφροσύνη σε αυτούς που βουτάνε το υστέρημα του συνταξιούχου κι αφήνουν τον φοροφυγά να πλουτίζει ακόμα περισσότερο.
Δεν είναι (μόνον) φασιστικό, είναι και αηδιαστικό ο Υπουργός -εν προκειμένω ο Παπουτσής- να βάζει τις διαδηλώσεις για το ψωμί στον ίδιο παρονομαστή με την εγκληματικότητα - δεν
αναγνωρίζω συνεπώς καμμιάν εξουσία σε αυτούς που αφήνουν ανυπεράσπιστους τους γέροντες μπροστά στα καλάσνικωφ και τους φταίνε για την άθλια ανικανότητά τους οι διαδηλωτές.
Οχι, δεν είναι πατρίδα μου οι εντολές των τοκογλύφων, πατρίδα μου είναι η τήρηση του Συντάγματος.
Οφείλω να αντισταθώ για λόγους στοιχειώδους ευπρέπειας στον Υπουργό Οικονομικών -εν προκειμένω στον Βενιζέλο- που βάζει 23% ΦΠΑ στην μπουγάτσα αν είναι αλμυρή και 13% αν είναι γλυκιά. Η μαλακία δεν είναι θεσμός,
ούτε μπορεί πατρίδα μου να γίνει ο εκβιασμός, η τρομοκρατία, η καταστολή, ο παραλογισμός και η ανικανότης. Και η ντροπή.
Πατρίδα μου είναι η Ελλάδα, της μάνας μου και του πατέρα μου η ιστορία, των παιδιών το πεδίο -δεν μπορώ να την παραδώσω μικρότερη.
Δεν ανέχομαι πλέον τους χυδαίους που με κατασυκοφάντησαν urbi et orbi ότι είμαι διεφθαρμένος και τεμπέλης, ότι
μαζί τους τα έφαγα.
Οφείλω να τους αντισταθώ. Να τους απονομιμοποιήσω. Δεν
πρόκειται να πληρώσω τα χαράτσια που μου επέβαλαν και θα μου επιβάλουν, πρώτον διότι δεν είμαι ούτε τούρκος ούτε ραγιάς για να με σφάζει όποτε γουστάρει ο αγάς -ούτε είναι η χώρα μου οθωμανικό σαντζάκι, ώστε νόμος νά 'ναι η ανομία και
δεύτερον δεν θα νομιμοποιήσω με τον οβολό μου τη ληστεία εναντίον όλων μας -διότι δεν πρόκειται περί κάποιας θυσίας για να σωθεί η πατρίδα
αλλά πρόκειται για το τίμημα της προδοσίας -την υπαγωγή της χώρας στο Μνημόνιο.
Οχι, δεν θα πληρώσω το μερίδιό μου για τα τριάντα αργύρια του Ιούδα, δεν θα γίνω συνένοχός τους.
Ως εδώ!
Δυο χρόνια τώρα η χώρα καταστρέφεται. Σε αυτό συμφωνούν όλοι, μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια μάς γύρισαν πίσω στο 1950 -οφείλω συνεπώς να αντισταθώ.
Πατρίδα μου ήταν τα σχολικά βιβλία -τα 3.000 χρόνια της παιδικής μας ηλικίας, απ' τον Ομηρο ώς τον Νίκο Γκάτσο - τι να προδώσω και γιατί; τα κυπαρισσάκια ή τα ηλιοβασιλέματα;
Δεκάδες φορές ώς τώρα στην Ιστορία τον μονόδρομο προς τα Τάρταρα τον έχουν φράξει τα οδοφράγματα...

9 Οκτωβρίου 2011

Η μαγεία της φύσης


Κεραυνοί από την Ικαρία

7 Οκτωβρίου 2011

Παπουτσο – θεωρίες περί εγκληματικότητας

Μόνο ακροδεξιοί αντιδρούν στις ληστείες – κατά Παπουτσή - οι «προοδευτικοί» οφείλουν να μην αντιδρούν και σε περιπτώσεις βιασμών να χαλαρώνουν και να τον απολαμβάνουν.

4 Οκτωβρίου 2011

Οι μύθοι του ΠΑΣΟΚΟΥ

Αυτοί δεν έχουν τσίπα πάνω τους. Εξακολουθούν να κυκλοφορούν ακόμα ελεύθεροι, ακόμα και να μιλάνε.
Είναι δυνατόν να ελπίζουμε ακόμα ότι αυτοί που βουλιάξανε τη χώρα να μπορούν να την σώσουν;

Ένα δείγμα του πολυ – «πολιτισμικού» μέλλοντός μας

Πρέπει να έχετε πολύ δυνατό στομάχι να αντέξετε το παρακάτω βίντεο. Πως αντιδρούν ενάντια στους «απίστους» οι τσετσένοι.
Πως ένας ρώσος στρατιώτης μαρτύρησε την άρνησή του να αφαιρέσει τον σταυρό που φόραγε.
Ευγένιος Ροντιόνωφ. Ακόμα και σήμερα οι διωγμοί συνεχίζονται με πρωτοφανή αγριότητα.
Περισσότερα

3 Οκτωβρίου 2011

Υπάρχουν τέτοιοι ψεύτες σε άλλο μέρος της γης;

Είναι ακόμα στην κυβέρνηση. Πότε θα γίνει το ψέμα ποινικό αδίκημα; Κάνουν ακριβώς αυτά, που κατήγγειλαν ως αντιπολίτευση, ότι θα καταστρέψουν τη χώρα.
Ξέρουν πολύ καλά ότι καταστρέφουν τη χώρα. Κανένα άλλοθι λάθους. Αρμοδιότητα μόνο τα ποινικά δικαστήρια έχουν γι’ αυτούς!

Αντίσταση ΤΩΡΑ – Καμιά πληρωμή

Μην πέφτετε στην παγίδα των εικόνων στις εφορίας. Υπάρχουν χιλιάδες που αρνούνται να πληρώσουν. Αν τώρα πληρώσουμε μας παίρνουν μέτρα για φέρετρο.
Θα είμαστε άξιοι του μέλλοντος πείνας που μας ετοιμάζουν.
Δείτε το βίντεο.

Υπερ – θέαμα ή υπερ - συντονισμός !

Βασιλική φρουρά της Νορβηγίας!

2 Οκτωβρίου 2011

Η λύση της Εύας

Η Εύα ως υπέρτατη εξουσία και ελπίδα
περισσότερα

Καταστροφή ή ευκαιρία;

Ο Χρήστος Γιανναράς περί της φούσκας Σαμαρά
Μπορούμε να ελπίζουμε στους συμμέτοχους της καταστροφής;
Η αποδόμηση της "ελπίδας" "πολιτική άνοιξη" και υπόλοιποι αυλοκόλακες!
πρισσότερα

Το μέλλον σε φωτοτυπίες



*Ευχαριστίες στη Μαρίνα για την ενημέρωση

Η χαμένη τιμή του χλιδόφτωχου

Η συντριβή του συστήματος και το τέλος του διεστραμμένου «εγώ»
* Ένα κείμενο (του Κ. Βαξεβάνη που προσυπογράφω ανεπιφύλακτα)
Χειρότερο απ’ το βλέμμα ενός δαρμένου σκύλου είναι το βλέμμα ενός ανθρώπου σαν δαρμένου σκύλου. Το βλέμμα του φόβου που δεν τον φιλτράρει η λογική, που δεν τον αναιρεί καμιά ελπίδα. Δεν υπάρχει χειρότερος φόβος απ’ τον αόριστο φόβο. Δεν ξέρεις τι πρέπει να φοβάσαι και καταλήγεις να φοβάσαι τα πάντα. Λίγο πριν απ’ το τέλος, φοβάσαι τον φόβο σου και καταλήγεις να φοβάσαι τον εαυτό σου.

Γέμισαν οι δρόμοι τέτοια βλέμματα. Άνθρωποι που δεν ξέρουν τι πρέπει να φοβούνται, σαν τα σκυλιά που περιμένουν το χτύπημα. Πού πάμε; Τι θα μας συμβεί; Κανένας δεν μπορεί ν’ απαντήσει αλλά και κανένας δεν θέλει. Τι κακό θα συμβεί; Θα χάσουμε τη δουλειά μας, το σπίτι; Θ’ αναγκαστούμε να ζήσουμε με λιγότερα; Η τηλεόραση 52 ιντσών δεν θα προσφέρει καμιά απόλαυση; Θ’ αναγκαστούμε να ψάχνουμε στα σκουπίδια; Θα είμαστε υποχρεωμένοι να πίνου- με ρετσίνα με τον γείτονα που δεν γνωρίζουμε καν, όπως σ’ εκείνες τις ταινίες με τον Ρίζο και τη Βλαχοπούλου; Υπάρχει περίπτωση να χτυπήσει η πόρτα και να είναι ο διπλανός που ζητάει ένα λεμόνι; Ποιο απ’ όλα είναι το δικό μας σενάριο;

Δεν είμαι σίγουρος πως η πτώχευση είναι η καταστροφή της Ελλάδας. Προσπαθώ να καταλάβω τι είναι αυτό που θα πτωχεύσει. Η Παιδεία των προσωπικών Πανεπιστημίων και της κομματικής συναλλαγής; Οι εφορίες της διαφθοράς; Τα νοσοκομεία με το φακελάκι; Μήπως θα συντριβεί το πολιτικό μας σύστημα, αυτή η μεγάλη αποθήκη με ψεύτες, φαφλατάδες και ανεπάγγελτους; Θ’ αναγκαστεί ο Δημήτρης Ρέππας να γίνει οδοντογιατρός, ο Καραμανλής δικηγόρος και ο Βενιζέλος αδύνατος; Ποια, αλήθεια, είναι η μεγάλη καταστροφή που φοβόμαστε;

Υπάρχουν πολλά που θα χάσουμε, αλλά δεν ξέρω αν είναι αυτά που δικαιούμαστε και πολύ περισσότερο αυτά που χρειαζόμαστε. Στη γειτονιά μου θα κλείσουν τα 7 καταστήματα μανικιούρ-πεντικιούρ και τα 6 κομμωτήρια και θα μείνει μόνο ο ένας φούρνος που θα πουλάει είδος ανάγκης: ψωμί. Οι κυρίες θα πάψουν να ισορροπούν επικίνδυνα πάνω σε αφόρετες γόβες και τεχνητές επιθυμίες. Οι τράπεζες δεν θα έχουν διακοποδάνεια. Ο Ρέμος δεν θα βρίσκει κανέναν να του ρίξει δυο γαρύφαλλα. Η Φιλιππινέζα δεν θ’ αναθρέφει πια τα παιδιά. Οι σύγχρονες μανάδες ίσως δεν θ’ αναφωνούν «δεν αντέχω», γιατί θ’ ανακαλύψουν τη σημασία και της λέξης και της αντοχής. Τα παιδιά μας, όταν βγάζουν με 10 το λύκειο, θα πηγαίνουν σε κάποια τεχνική σχολή και όχι στο ιδιωτικό Πανεπιστήμιο του Λονδίνου που αναλαμβάνει να βαφτίσει τους κατιμάδες επιστήμονες με το αζημίωτο.

Ίσως χρησιμοποιούμε το κινητό τηλέφωνο όπως σε όλη την Ευρώπη, για να επικοινωνούμε και όχι για να εξευτελιζόμαστε. Το «ουάου» θα πάψει να είναι το υποκατάστατο του οργασμού στις κουβέντες που ψάχνουν την επιβεβαίωση της ανοησίας. Μπορεί να ψάξουμε περισσότερο τον πραγματικό οργασμό, μαζί με τους κανονικούς ανθρώπους που θα μας κάνουν να τους εκτιμάμε. Θ’ αρχίσουμε να αξιολογούμε ποιος είναι ικανός και χρήσιμος και όχι αναγνωρίσιμος.Οι μανάδες δεν θα ζητάνε αυτόγραφο από την Τζούλια για τις κόρες τους.

Πιο πολύ, νομίζω, θα καταστρέψουμε με τα χέρια μας εκείνο το διεστραμμένο «εγώ» που επιμένει να μας αξιολογεί και να μας συγκρίνει με βάση τις πισίνες, τη μάρκα του αυτοκινήτου και τις κακόγουστες καρό ταπετσαρίες που φοράμε επειδή γράφουν Burberry. Μπορεί να μη θέλουμε πια να γίνουμε πλούσιοι, αλλά ουσιαστικοί. Μπορεί ίσως και ν’ αγαπηθούμε περισσότερο, ανακαλύπτοντας τη συλλογικότητα και το ενδιαφέρον για μια ζωή που είναι κοινή. Οι επιπόλαιοι θα ξαναγίνουν επιπόλαιοι και δεν θα είναι πια τρέντι.

Οι αγρότες θα επιστρέψουν στα χωράφια. Και οι Ουκρανές, που έτρωγαν τις ψεύτικες επιδοτήσεις, στα σπίτια τους. Στα καφενεία των χωριών θα συζητάνε ξανά ποιο παιδί πρόκοψε και όχι ποιο πήγε σε ριάλιτι. Οι DJs, οι image makers, οι κουρείς σκύλων, ίσως χρειαστεί να βρουν μια άλλη δουλειά.

Το σύστημα της αξιολόγησής μας θ’ αλλάξει και ίσως απαιτήσουμε πραγματικά να τιμωρηθούν αυτοί που τα έφαγαν. Παρουσία μας, πάντα. Ίσως δεν ξαναψηφίσουμε εκείνους που μας έφεραν σε αυτήν τη θέση. Και ίσως καταλάβουμε πως τα κοράκια του εξτρεμιστικού καπιταλισμού, που φαίνονταν καναρίνια μέσα από τα κουστούμια και τις τηλεοράσεις, ήταν αυτοί που μας εξαπάτησαν την ώρα που ζαλιζόμασταν με Johnnie Black. Ίσως ψάξουμε για μια πιο δίκαια ζωή, χωρίς να μετράμε την απόδοση δίκιου με τη σύγκριση τραπεζικών λογαριασμών.

Μπορεί ξαφνικά οι καλλιτέχνες ν’ αρχίσουν να παράγουν κι αυτοί, πατώντας σε αυτό που είναι ζωή και όχι στις κρατικές επιδοτήσεις, σαν να πουλάνε βαμβάκι, και στις δημόσιες σχέσεις.

Δεν είμαι σίγουρος πως όλα αυτά είναι κακά. Ναι, θα υπάρξουν χιλιάδες άνεργοι. Θα χτυπηθεί το Δημόσιο. Αυτό που βρίζουμε όλοι πως είναι αντιπαραγωγικό, μας ταλαιπωρεί και δεν μας εξυπηρετεί. Θ’ απολυθούν κάποιοι απ’ αυτούς που μπήκαν με ρουσφέτι, γλείψιμο, αναξιοπρέπεια. Τα επαρχιακά μουσεία της χώρας δεν θα έχουν δέκα κηπουρούς, θα καταργηθούν οι «Οργανισμοί Αναξιοπαθούντων Κορασίδων» και οι «Πολιτιστικοί σύλλογοι για τη σουρεαλιστική προσέγγιση της ζωής του Λάμπρου Κατσώνη». Οι ανύπαντρες κόρες αξιωματικών δεν θα παίρνουν επίδομα. Και όσες απ’ αυτές είναι επώνυμες δεν θα είναι «κατά του γάμου από άποψη», για να παίρνουν το επίδομα.

Φοβάμαι, όπως όλοι. Αλλά θέλω και να συντριβεί ένα σύστημα που αναπαράγει τη σαπίλα. Που βαφτίζει Δημοκρατία τον διεφθαρμενο του εαυτό, Δικαιοσύνη την ατιμωρησία του κι ευτυχία την κενότητα και τον ευδαιμονισμό. Φοβάμαι. Γι’ αυτό θέλω να τελειώνουμε.