Άρθρο του Αλέξη Οικονόμου από την εφημερίδα «Α1» 20.12.08
Απόρησαν μερικοί, στα συνεχιζόμενα οργανωμένα επεισόδια των «Δεκεμβριανών 2008», πως για πρώτη φορά, εκτός από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, διαδόθηκαν αστραπιαία –και εμφάνισαν μεγάλη ένταση– και στις βασικές επαρχιακές πόλεις...
Ξεχνούν φαίνεται, ότι για την έκρηξη χρειάζονται και τα δύο: και καψούλι και μπαρούτι...
Βρέθηκα στη Σπάρτη πριν από δύο βδομάδες.
Χρειάστηκε να περάσω βράδυ τον κατασκότεινο και με αρνητικές κλίσεις στροφών «καρόδρομο» Τρίπολης–Σπάρτης, που αν σου τύχει μπροστά μια νταλίκα μπορεί να κάνεις και δύο ώρες για …58 χιλιόμετρα!
Η οποία Σπάρτη, παρεμπιπτόντως, πνίγηκε και πλημμύρισε προχθές, με μια ψιλοβροχή...
Και εκεί, άκουσα μια πολύ εύστοχη παρατήρηση ενός συναγωνιστή μας:
«Η ΝΔ θεωρεί τους Σπαρτιάτες δεδομένους, αφού την ψηφίζουν με πολύ μεγάλο ποσοστό, και γι’ αυτό δεν τους λογαριάζει… Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, το ΠΑΣΟΚ τους θεωρεί εχθρούς, γι’ αυτό δεν έκανε παρά ελάχιστα γι’ αυτούς… Συμπέρασμα: Η Σπάρτη και ολόκληρη η Λακωνία έχουν στην ουσία αφεθεί στην τύχη τους... Θα’λεγε κανείς ότι η Αθήνα συνεχίζει να εκδικείται τη Σπάρτη για εκείνη την νίκη της στον Πελοποννησιακό πόλεμο!...»
Απόρησα. Η Σπάρτη φαίνεται εξωτερικά μια όμορφη και νοικοκυρεμένη πόλη, με πλατείς δρόμους, δενδροφύτευση, φροντισμένα νεοκλασικά κτίρια... Όταν το είπα στους συνομιλητές μου, μου απάντησαν ειρωνικά: «Ω, άνδρα Αθηναίε, δες λίγο κάτω από τη λαμπερή τουριστική επιφάνεια...
Δες το μισόκλειστο Μουσείο της Σπάρτης, όπου στριμώχνονται σε δύο αίθουσες όλες κι όλες αρχαία αγάλματα, ψηφιδωτά και κτερίσματα, που θα χρειαζόντουσαν τουλάχιστον 4–5 αίθουσες για να αναδειχθεί ότι η Αρχαία Σπάρτη δεν ήταν καθόλου «πόλη χωρίς τέχνη και πολιτισμό» (όπως θέλουν να διαδίδουν όλοι όσοι τρέμουν τη διάδοση και ανάδειξη του καθεστώτος της Σπαρτιάτικης πόλης, της πρώτης κοινωνίας απόλυτης κοινοκτημοσύνης, όπου το ανώτατο αγαθό ήταν η Πατρίδα και ο «όμοιος», ο διπλανός οπλίτης, όχι ο εαυτούλης...)
Δες ότι η μόνη επένδυση που γίνεται στην περιοχή είναι το ...«Κέντρο Υποδοχής Μεταναστών» με το οποίο φιλοδοξούν να κάνουν τη Σπάρτη νέα Πάτρα...
Δες τα Νηπιαγωγεία που λειτουργούν σε κτίρια για αποθήκες ή σε ισόγεια πολυκατοικιών...»
Σιώπησα... Και αμέσως σκέφτηκα, και συνεχίζω να σκέφτομαι, πόσα τέτοια προβλήματα υπάρχουν, όχι μόνο στη μεθοριακή Σπάρτη (όπου ακόμη δεν έχουν βρεθεί κονδύλια για τις ανασκαφές ανάδειξης της Αρχαίας Σπάρτης, θαμμένης ακριβώς κάτω από τη σημερινή –άραγε κάποιους βολεύει αυτή η ιστορική εξαφάνιση;), αλλά και σε τόσες άλλες σημαντικές επαρχιακές πόλεις που, εκτός από κάποιες αναστηλώσεις νεοκλασικών και κάποιους βασικούς οδικούς άξονες, στην ουσία είναι αφημένες στην τύχη τους από την Αθηνοκεντρική πηγάδα, που καταπίνει κάθε πόρο και ικμάδα που θα’πρεπε να πηγαίνει στην Περιφέρεια...
Και που βέβαια δημιουργεί, αν μη τι άλλο, το κατάλληλο υπόστρωμα και υπέδαφος οργής, απελπισίας και έκρηξης, κυρίως στο χώρο της νεολαίας που (δεν) σπουδάζει και (δεν) εργάζεται, και σκέφτεται, ζηλότυπα ίσως και μιμητικά, «γιατί μόνο οι Αθηναίοι κι όχι κι εμείς;», για να πέσουν εκεί και οι σπίθες του οργανωμένου σχεδίου αυτών που έχουν λόγους να αποσταθεροποιηθεί η χώρα και να δοθεί έτσι η εντύπωση μιας γενικευμένης εξέγερσης «απ’ άκρου εις άκρον» της Ελληνικής επικράτειας...
Γιατί αυτό είναι σήμερα το δράμα της Ελλάδας μας. Δεν υπάρχει πια ακριβώς αυτό το «μας», αλλά, όπως σε κάθε κατεδάφιση, η πιο οργανωμένη και δυναμική ομάδα κατοίκων παίρνει τα περισσότερα εναντίον και εις βάρος όλων των άλλων…
Και φαίνεται ότι, όχι μόνον ο «Πελοποννησιακός», αλλά και όλοι οι άλλοι εμφύλιοι της ιστορίας μας, ή συνεχίζονται, ή αναβιώνουν εφιαλτικά, για να ξανακάνουν τη χώρα κάποιας σύγχρονης μορφής «Ρωμαϊκή υπόδουλη επαρχία»...
ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ
ΑΛΕΞΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου