Ο παππούς μου (πατέρας του πατέρα μου), ήρθε στην Ελλάδα το 1918 (λιποτάκτησε από τον Τούρκικο στρατό).
*Ως γνωστόν οι διώξεις εναντίων των Ελλήνων άρχισαν από το 1915 στη Μικρά Ασία (σε πείσμα όλων αυτών που προβάλουν το «τι ήθελε ο Βενιζέλος το 1920 εκεί»).
Με την καταστροφή του 1922 ήρθε και η υπόλοιπη οικογένεια – όσοι γλύτωσαν από τον «συνωστισμό».
Σε ένα ράφι του πατρικού μου βρήκα μια κούπα που ξεχώριζε (ήταν παλιά και φθαρμένη ανάμεσα σε καινούργιες).
Στην απορία μου – προς τη μάνα μου – πως βρέθηκε εκεί. Μου απάντησε προς τιμήν της: Είναι το πολυτιμότερο αντικείμενο στο σπίτι μας!
Όταν η γιαγιά σου έφευγε «συνωστιζόμενη» από τη Σμύρνη, το μόνο που σκέφτηκε να πάρει μαζί της ήταν τροφή για τα παιδιά της και όχι χρυσαφικά και λεφτά.
Πήρε μαζί της αυτή την κούπα με προζύμι για να ζυμώσει ψωμί!
Ι.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου