Τις τελευταίες δεκαετίες τα Ελληνικά πανεπιστήμια βιώνουν μια ιδιότυπη ομηρία.
1. Κατ’ αρχήν στα συνδικάτα των «πανεπιστημιακών» (λέμε τώρα), το 10% της Ελληνικής κοινωνίας (ΚΚΕ – ΣΥΝ), μεταμορφώνεται σε πάνω από 60%.
Είναι γνωστό εδώ και χρόνια το λόμπυ των – περί ου ο λόγος – που μοιράζει αφειδώς μεταπτυχιακά σε ημετέρους.
2. Το κόλπο «πανεπιστημιακό άσυλο» που επέτρεπε μόνο μια άποψη, οδήγησε στην απόλυτη διάλυση.
3. Το πότε θα γίνουν μαθήματα ή εξετάσεις πρέπει να πάρουν άδειες από τα αφεντικά (συριζα, κκε, κλπ).
4. Στα σχολεία με την απόλυτη συνδρομή του Ελληνικού κράτους (επικράτησαν οι «αγώνες» των καταλήψεων)
* παγκόσμια εφεύρεση διάλυσης σχολείων.
Τα αποτελέσματα δείχνουν και τους στόχους.
Στη μέση εκπαίδευση οι γονείς στα αστικά κέντρα ψάχνουν απεγνωσμένα για ιδιωτικά σχολεία για τα παιδιά τους (όσοι μπορούν πλέον)
- Τώρα ψάχνουν ξένα πανεπιστήμια να στείλουν τα παιδιά τους!
Ουδείς εμπιστεύεται πλέον αυτό που λέμε εκπαίδευση στην Ελλάδα.
Είμαστε η χώρα που εξάγει επιστήμονες και εισάγει Πακιστανούς και Αφγανούς.
Για τις μεν εξαγωγές - επιστήμονες - τα φίλτρα υπάρχουν για να διαλέξουν τα αφεντικά τους καλύτερους, για τις δε εισαγωγές είναι τα πάντα ανοιχτά και ευπρόσδεκτα.
Μεθοδικά γινόμαστε όχι οι σερβιτόροι, αλλά οι σκατατζήδες της Ευρώπης!
* Ο στόχος επετεύχθη.
Συγχαρητήρια στην «προοδευτική διανόηση» και τους γκεμπελίσκους της «δημοσιογραφικής» καμαρίλας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου