Το μάθημα στρατηγικής του Μ. Αλεξάνδρου μάλλον υιοθετούν οι Τούρκοι σήμερα, ενώ εμείς παίζουμε το ρόλο των Ινδών.
Από την Μαρία Κοκκίνου – φυσικό ( και όχι από σύγχρονο «προοδευτικό ιστορικό» )
Με έκπληξη παρατηρώ ότι τα τουρκικά σήριαλ κάνουν θραύση στην Ελλάδα. Χαρακτηρίζονται εξαιρετικά δημοφιλή, σημειώνουν υψηλά ποσοστά τηλεθέασης και απέκτησαν φανατικό κοινό.Η επαφή με την τουρκική γλώσσα είναι καθημερινότητα πλέον.
Από την άλλη έχουμε πλέον συνηθίσει την παρουσία τουρκικών πλοίων στο Αιγαίο αλλά και μαχητικών αεροσκαφών πάνω από το Αιγαίο. Τίτλοι όπως…«Αμηχανία από την παρουσία τουρκικού πλοίου στο Αιγαίο» και «Βγήκε και το Τσεσμέ τσάρκα στο Αιγαίο» δεσπόζουν στα ελληνικά ΜΜΕ.Το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης της Ελλάδος σε ρόλο παθητικού παρατηρητή αρκείται να καταγράφει και να παρατηρεί τις τουρκικές κινήσεις. Μήπως όλα αυτά είναι τυχαία; Ας θυμηθούμε ένα ιστορικό γεγονός: Ο Μέγας Αλέξανδρος το 327 π.Χ. μπήκε στην Ινδία, αφού νίκησε και κατέκτησε τις ιθαγενείς φυλές. Τον Ιούλιο του 326 π.Χ έφτασε στον ποταμό Υδάσπη, ένα απροσπέλαστο σημείο: Στην απέναντι όχθη του ποταμού παρατάχθηκαν τα στρατεύματα των Ινδών, με αρχηγό τον Βασιλιά Πόρο «πάση δυνάμει». Ο Πόρος διέθετε στρατό, ιππικό και 200 πολεμικούς ελέφαντες. Ήταν σχεδόν αδύνατον να καταφέρουν τα στρατεύματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου να περάσουν τον ορμητικό ποταμό και να προσπεράσουν τα ινδικά στρατεύματα.
Σημείωση, ήταν η πρώτη φορά που ελληνικά στρατεύματα έρχονταν αντιμέτωπα με πολεμικούς ελέφαντες. Χρειαζόταν μια πολυμήχανη στρατηγική. Ο Μέγας Στρατηλάτης είχε σχέδιο δράσης: Τη νύχτα οδηγησε τα στρατεύματα του σε άλλο σημείο του ποταμού. Ο Πόρος από την απέναντι όχθη έκανε το ίδιο ακολουθώντας με τα δικά του στρατεύματα.Την επόμενη νύχτα πάλι ο Αλέξανδρος οδηγούσε αλλού το στράτευμα του, και πάλιν ακολουθούσε ο Πόρος με τα δικά του στρατεύματα από την απέναντι όχθη. Αυτό έγινε πολλές φορές κι επί πολλές νύχτες. Οι Ινδοί έφτασαν στο σημείο να περιγελούν τη δειλία των αντιπάλων τους αφού δεν τολμούσαν να τους επιτεθούν. Σε κάποιο χρονικό σημείο ο Βασιλιάς Πόρος σταμάτησε να ακολουθεί πάνω-κάτω τα στρατεύματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Έβαλε λοιπόν σε διάφορα σημεία της όχθης σκοπιές.
Τότε ήρθεν ο ευφησυχασμός και η χαλάρωση. Οι Ινδοί είχαν συνηθίσει τα τερτίπια των «απέναντι». Χαλάρωσαν, ευφησυχάστηκαν, υποτίμησαν, συνήθισαν. Ο Μέγας Αλέξανδρος με μία αιφνιδιαστική κίνηση, επιτέθηκε απέναντι. Τα στρατεύματα του επιβιβάσθηκαν σε πλοιάρια και δερμάτινες σχεδίες, γεμάτες χόρτα, και πέρασε τον Υδάσπη σε χρόνο ρεκόρ, κατατροπώνοντας τα ινδικά στρατεύματα. Οι Ινδοί είχαν αιφνιδιαστεί και κυριολεκτικά πιαστεί στον ύπνο.
Έχουμε διδαχτεί κάτι από την ιστορία μας; Οι παραλληλισμοί είναι προφανείς.
Περισσότερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου