30 Νοεμβρίου 2012

Περιμένοντας τους βαρβάρους


Απολαύστε τις γραμμές άμυνας του συστήματος σε διάταξη μάχης. Κανονικά με εμπροσθοφυλακή και οπισθοφυλακή. Οι ρόλοι ενίοτε εναλλάσσονται. Η άλλη "κρυφή" γραμμή άμυνας οι κουκουλοφόροι με τα κράνη τις κουκούλες και τα στυλιαράκια. Αυτοί αναλαμβάνουν δράση νωρίτερα προσπαθώντας να διαλύσουν τις διαδηλώσεις. Αν δεν τα καταφέρουν αναλαμβάνουν οι επόμενοι τα ΚΝΑΤ και τα ΜΑΤ.
ΚΟΥΙΖ
Ποιοι "νεαροί" πενηντάρηδες (+), καθοδηγούν τα "αυτοδιαχειριζόμενα" στέκια που οργανωμένα ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια σε όλη τη χώρα;

29 Νοεμβρίου 2012

“Εθνικές” θέσεις ΣΥΡΙΖΑ – απόλυτη ταύτιση με ΗΠΑ

Κύπρος: Υπέρ σχεδίου Ανάν
Αλβανικό: Όχι Βόρειος Ήπειρος. Ναι Νότια Αλβανία.
Σκοπιανό: Τα Σκόπια μπορούν να ονομάζονται “Δημοκρατία της Μακεδονίας”
Θράκη: Υπέρ των δικαιωμάτων των μειονοτήτων (παραβίαση της συνθήκης της Λωζάνης)
Ελληνοτουρκικά: Καμιά κόκκινη γραμμή. Άνευ όρων “διάλογος”
Αγωγός Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης: ΟΧΙ
ΑΟΖ: Άκρα του τάφου σιωπή
Λαθρομετανάστευση: «Ανοιχτά σύνορα για όλους», «άμεση νομιμοποίηση», «εύκολη παροχή υπηκοότητας»
* Υπάρχει έστω και μια διαφορά με της αμερικάνικες θέσεις;
Είναι οι γνήσιοι εκπρόσωποί τους!
Το νέο αμερικάνικο πρακτορείο!

28 Νοεμβρίου 2012

Τι λέει ο ποιητής Μπερίσα ; (Αλβανία μέχρι την Άρτα)

«Την πιο βαθιά ευγνωμοσύνη γι΄ αυτή την αδελφική υποδοχή. Θα διαβάσω εδώ, ενώπιων σας, τα λίγα αυτά λόγια που έγραψα σ΄ αυτή την περγαμηνή: Στην Αυλώνα, στους πολίτες της, στον Ισμαήλ Κεμάλι Βλόρα και τους άλλους άνδρες του έθνους, οι οποίοι ανακήρυξαν στην αιώνια αυτή πόλη, στις 28 Νοεμβρίου 1912, την ανεξαρτησία της Αλβανίας, την ανεξαρτησία της Εθνικής Αλβανίας, της Αλβανίας όλων των αλβανικών εδαφών από την Πρέβεζα μέχρι το Πρέσεβο, από τα Σκόπια μέχρι την Ποντγκόριτσα. Αιώνιος ο σεβασμός για τον πατέρα της ανεξαρτησίας της Αλβανίας, τον Ισμαήλ Κεμάλ Βλόρα, τους άνδρες που υπέγραψαν την πράξη ανακήρυξης της ανεξαρτησίας, τους πολίτες της Αυλώνας και όλης της Αλβανίας! Χρόνια πολλά για την 100η επέτειο!».
* Μπερίσα (πρωθυπουργός Αλβανίας) σε ομιλία στον Αυλώνα.
Όταν Ελληνόφωνοι, εντός Ελλάδος (που διεκδικούν και την εξουσία), ονομάζουν τη Βόρειο Ήπειρο – Νότιο Αλβανία, ο Μπερίσα μάλλον λίγα ζητάει.
Πάντως εμείς έχουμε αποσύρει το στρατό μας από τα Βόρεια σύνορα, για να έχουμε το πεδίο ελεύθερο.
Όταν πριν μερικά χρόνια είχε αποχωρήσει ο Παπούλιας από τα Τίρανα, είχε φύγει γιατί ο πρόεδρος της Αλβανίας του είχε βάλει το ίδιο θέμα.
Οι δικοί μας τότε – έντυποι βρυκόλακες, ελευθεροτυπία και cia – έσπευσαν να υποβαθμίσουν το θέμα μιλώντας για ακραία στοιχεία της Αλβανίας που δημιούργησαν το θέμα, ενώ ήταν ο ίδιος ο πρόεδρος της Αλβανίας.

27 Νοεμβρίου 2012

Περί Πυθαγόρειας διατροφής

Αντιστοιχίες εικόνας φυτικών προϊόντων με όργανα του σώματος. Εκπληκτικές ομοιότητες.

Η διαστροφή στο δημοτικό σχολείο


Ανθολόγιο Δ΄ Δημοτικού
Τίτλος: « Στο σκολειό του κόσμου »
Δραστηριότητες (σελ.75): «2. Να φέρετε πληροφορίες για τα τζαμιά ή να επισκεφτείτε ένα τζαμί, αν υπάρχει στον τόπο σας»
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
- Το σχολείο το έκαναν «σκολείο»
- Πρέπει να γνωρίζουν τα παιδιά μας το τζαμί. Τα προετοιμάζουμε για το μέλλον.
* Ποιοι επιτέλους είναι αυτοί οι ανώμαλοι που βιάζουν την αισθητική, τη γλώσσα και τη συνείδηση των παιδιών μας;
Το βιβλίο εδώ

Το επόμενο βήμα στην πορεία προς τους άλλους "πολιτισμούς" θα είναι η συμμετοχή των παιδιών μας στις γιορτές των αδελφών μας από την ανατολή - εδώ

25 Νοεμβρίου 2012


Ο υβριδικός πόλεμος της τροφής άρχισε
Μακριά από υβριδικά προϊόντα. Τα σχέδια της παγκόσμιας νέας τάξης έφτασαν και εδώ. Να αμυνθούμε ΤΩΡΑ!
Τα κόμματα θα πάρουν θέση; Περιμένουμε για να κρίνουμε!

24 Νοεμβρίου 2012

Η ανατροπή της γλωσσολογίας

Οι Έλληνες τον 9ο π.Χ αιώνα πήραν τα σύμφωνα από τους Φοίνικες και σε 100 χρόνια δηλαδή τον 8ο π.Χ αιώνα γράφτηκαν τα Ομηρικά Έπη με γλώσσα που για να αναπτυχθεί απαιτούνται περίπου 10 αιώνες (σύμφωνα με σύγχρονους γλωσσολόγους). Η ανακάλυψη της Καστοριάς βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Εκθέτει όμως τη διαστροφή της περί φοινίκων καταγωγής της γλώσσας που διδάσκεται στο Ελληνικό σχολείο. Τι λένε οι προφέσορες του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.
Μάλλον για εθνικιστές και φασίστες θα μιλήσουν πάλι. Είναι το φάρμακο για «για πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν». Τα γιατρεύει όλα.

Οι εραστές του «εμφύλιου» - Φλωράκης

Στο ερώτημα "τις πταίει" για τον "εμφύλιο" και γιατί η Ελλάδα "έγινε η χλεύη των ηττημένων" απαντά ο ίδιος ο Χαρίλαος Φλωράκης.
«.. Ο Παγκόσμιος Πόλεμος δεν είχε λήξει και οι επιχειρήσεις συνεχίζονταν. Εμείς θα είχαμε τη δυνατότητα να οργανωθούμε κανονικά και θα κοβόταν η Ελλάδα αλά Κορέα, μισή μισή... Υπήρχε η δική μας προσδοκία. O Κόκκινος Στρατός. Αυτόν περιμέναμε να κάνει προς τα κάτω, αλλά μπήκε μονάχα σαράντα έως πενήντα χιλιόμετρα στην περιοχή της Θράκης, ξαναγύρισε στη Βουλγαρία και πήγε προς τη Γιουγκοσλαβία. Περιμέναμε εμείς ο έρημοι να 'ρθει προς τα κάτω. Δεν ήρθε..»
Το ΒΗΜΑ, 09/12/2001.Συνέντευξις του Χ. Φλωράκη

Οι σωτήρες μας και η εθνικιστική κατάρα

Άκης και Γιάννος ανακάλυψαν την πηγή του κακού

23 Νοεμβρίου 2012

Αδύνατο το Μέλλον χωρίς παρελθόν!


Περισσότερα

Μασονία και Φουράκης

Μετά από δύο μήνες πέθανε, τυχαίο; Ποτέ δεν θα μάθουμε. Δείτε το βίντεο.

Υπάρχουν ακόμα Έλληνες – Ελληνίδες


Ποιοι είναι έτοιμοι να την αποκαλέσουν ρατσίστρια – φασίστρια ….;
Έκανε και το θανάσιμο λάθος να μιλήσει για Εθνικό Ύμνο και Ελληνική Σημαία. Η ποινή στην Ελλάδα: Θάνατος!
Κοριτσάκι μου μάλλον εξασφάλισες τον αποκεφαλισμό σου από τους «Έλληνες» που κουμαντάρουν τη χώρα.
Περισσότερα

Η όψη του κόσμου από άλλη "χρονική γωνιά"

«Όποιος στα πενήντα του βλέπει τον κόσμο όπως τον έβλεπε στα είκοσί του έχει απλώς σπαταλήσει τριάντα χρόνια ζωής»
Muhammad Ali

19 Νοεμβρίου 2012

Το μεγαλείο της αθλιότητας

Όποιος βρει τι είναι αυτό κερδίζει τσιχλόφουσκα. Η απάντηση εδώ.

18 Νοεμβρίου 2012

Τα κοπρόσκυλα των Μέσων Μαζικής Προπαγάνδας

Το θράσος τους πλέον είναι εκτός ορίων.
Οι υπάλληλοι των εργολάβων και συμμέτοχοι στη δυστυχία του Ελληνικού λαού έβριζαν χθες από τα βοθροκάναλά τους εξαθλιωμένους συμπατριώτες μας γιατί προτίμησαν να πάνε να πάρουν φαγητό για τα παιδιά τους, από το μοίρασμα τροφίμων της χρυσής αυγής, αντί να πάνε στο γιορτασμό του πολυτεχνείου.
Σε λίγο θα βρίζουν τους Έλληνες γιατί αργούν να αυτοκτονήσουν!

Περί άφρονος πλουσίου

Ευαγγέλιο Κυριακής: Λουκ. ιβ΄ 16-21

Εἶπεν ὁ Κύριος τήν παραβολὴν ταύτην· ἀνθρώπου τινὸς πλουσίου εὐφόρησεν ἡ χώρα· καὶ διελογίζετο ἐν ἑαυτῷ λέγων· τί ποιήσω, ὅτι οὐκ ἔχω ποῦ συνάξω τοὺς καρπούς μου; καὶ εἶπε· τοῦτο ποιήσω· καθελῶ μου τὰς ἀποθήκας καὶ μείζονας οἰκοδομήσω, καὶ συνάξω ἐκεῖ πάντα τὰ γενήματά μου καὶ τὰ ἀγαθά μου, καὶ ἐρῶ τῇ ψυχῇ μου· ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου. εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Θεός· ἄφρον, ταύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ· ἃ δὲ ἡτοίμασας τίνι ἔσται; οὕτως ὁ θησαυρίζων ἑαυτῷ, καὶ μὴ εἰς Θεὸν πλουτῶν. ταῦτα λέγων ἐφώνει· ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω.

Αν μας θυμίζει κάτι μην ταραζόμαστε, ας συνεχίσουμε τον ύπνο του δικαίου. Για άλλους τα έλεγε.

Το πολυτεχνείο ήταν «αλλιώς»

Ο Χρύσανθος Λαζαρίδης (πάλαι ποτέ στέλεχος του ΚΚΕ Εσωτερικού) και με πραγματική συμμετοχή στο πολυτεχνείο το Νοέμβριο του 1973, εξομολογείται για το πολυτεχνείο της νιότης του.
«Ακούω διάφορους σήμερα να βρίζουν τη λεγόμενη «γενιά του Πολυτεχνείου».
Ανήκω – θέλοντας και μη – σε εκείνη της γενιά.
Μιλάω σπάνια για τα γεγονότα εκείνα, κι όταν το κάνω αμφισβητώ όλους τους μύθους που επικράτησαν έκτοτε. Κυρίως για το ρόλο που διαδραμάτισε η τότε Αριστερά…
Αυτή η αμφισβήτηση εκ μέρους μου εκφράζεται δημόσια και γίνεται από τότε, όταν δεν ήταν εύκολο να ειπωθούν, να γραφούν ή να ακουστούν, πράγματα που τώρα τα λένε πολλοί. Και κάποιοι, μάλιστα, καθ’ υπεροβολήν…
Και δεν εξαργύρωσα τη συμμετοχή μου στα «γεγονότα του Πολυτεχνείου». Συνειδητά, από την πρώτη στιγμή, κράτησα τις αποστάσεις μου και αποδοκίμασα όσους το έκαναν. Και μάλιστα σε εποχές που αυτό είχε και κόστος και ρίσκο:
Το κόστος να απομονωθείς από παντού. Και το ρίσκο να φανείς «γραφικός».
Ό,τι έκανα στη ζωή μου το έκανα όχι επικαλούμενος τη «συμμετοχή» μου σε εκείνη την εξέγερση, αλλά μάλλον… αποσιωπώντας την.
Ό,τι έκανα έκτοτε το κατάφερα όχι επειδή «ήμουν κι εγώ εκεί», αλλά παρά το γεγονός ότι ήμουν κι εγώ εκεί…
Και τέλος μίλησα από τους πρώτους για τη χρεοκοπία της μεταπολίτευσης του 1974 και για την ανάγκη μιας «νέας μεταπολίτευση». Σε καιρούς (πριν δέκα χρόνια περίπου) που κι αυτό δεν ήταν εύκολο να το πει κανείς…
Νιώθω, λοιπόν, την ανάγκη να γράψω σήμερα αυτές τις γραμμές, όχι «απολογητικά» με την έννοια της «απολογίας», ούτε καν με την έννοια του «απολογισμού». Μάλλον «παρεμβατικά», με την έννοια να βάλουμε κάποια πράγματα στη θέση τους.
Κάποτε ήταν «μόδα» να δηλώνεις «γενιά του Πολυτεχνείου» ακόμα κι αν δεν πέρασες ούτε απ’ έξω. Τώρα έγινε μόδα να βρίζεις τη «γενιά του Πολυτεχνείου». Ακόμα κι αν δεν ξέρεις πολλά για το τι ακριβώς έγινε τότε…
Ποτέ δεν μου άρεσε να ακολουθώ τους «συρμούς». Δεν το έκανα τότε, όταν ήταν «πολιτικώς ορθόν» να γράφεις κατεβατά επικολυρικού θαυμασμού για ό,τι έγινε στο «Πολυτεχνείο». Δεν το κάνω ούτε και τώρα, όταν «γύρισαν» τα πράγματα και είναι «πολιτικώς ορθόν» να αναθεματίζουμε όλοι μαζί, ότι ως πριν λίγο προσκυνούσαμε.
Η αλήθεια – και εν πάση περιπτώσει η δική μου, γιατί αυτήν μόνο μπορώ να καταθέσω – είναι αρκετά διαφορετική:
* Την εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν την ήθελε κανείς. Και δεν την «προετοίμασε» κανείς. Η ίδια η Αριστερά που βροντοφώναζε και υπερηφανευόταν για τη συμμετοχή της και για τον… «καθοδηγητικό της ρόλο», εκ των υστέρων, στη διάρκεια της εξέγερσης την είδε με επιφυλακτικότητα και καχυποψία. Κάποιοι μάλιστα ζήτησαν από τους φοιτητές να βγουν έξω και αμέσως μετά καταδίκασαν την εξέγερση ως έργο «300 προβοκατόρων»
Ξέρετε τι θα πει να είσαι 19 ετών στην πιο βαθιά παρανομία μετά την εξέγερση, και κάποια κόμματα της Αριστεράς να σε θεωρούν «προβοκάτορα» την ώρα που η χούντα σε κυνηγάει παντού;
* Δεύτερον, τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, όντως κάποιοι πήγαν να τα εκμεταλλευτούν. Τα εκμεταλλεύθηκε πρώτος ο δικτάτορας Ιωαννίδης για να ρίξει τον δικτάτορα Παπαδόπουλο. Μετά τα εκμεταλλεύθηκε η Αριστερά κυρίως (αλλά και το ΠΑΣΟΚ πλαγίως), για να εδραιώσουν την παρουσία τους μετά την κατάρρευση της χούντας. Αλλά στην εξέγερση δεν πρωτοστάτησε ούτε ο… Ιωαννίδης, ούτε το ΠΑΣΟΚ (που δεν υπήρχε τότε), ούτε η Αριστερά (μέρος της οποίας απέσυρε τις δυνάμεις της, ενώ κάποιο άλλο μέρος είχε ταυτιστεί με το «πείραμα Μαρκεζίνη» που το ακύρωσεη εξέγερση).
* Τρίτον, το «Πολυτεχνείο» σίγουρα δεν έριξε τη χούντα. Αλλά την κλόνισε σοβαρά, και έπαιξε το ρόλο του «καταλύτη» για την εσωτερική της διάσπαση. Η «πολιτικοποίηση» της δικτατορίας (με τις εκλογές Μαρκεζίνη που ήταν προγραμματισμένες για τον Ιανουάριο του 1974) ματαιώθηκε μια βδομάδα μετά την εξέγερση. Ενώ η κατάρρευση της δικτατορίας προέκυψε μετά την τραγωδία της Κύπρου τον Ιούλιο του 1974.
Για το Πολυτεχνείο το μόνο που μπορούμε να πούμε ήταν ότι κλόνισε το δικτατορικό καθεστώς, το διέσπασε, το αποδυνάμωσε και επέτεινε τις εσωτερικές του αντιφάσεις. Κι αυτό δεν ήταν λίγο. Αλλά ήταν πολύ διαφορετικό απ’ το μύθο που πλάστηκε όλα τα επόμενα χρόνια…
* Τέταρτον, η «αντίσταση του λαού κατά της χούντας» δεν υπήρξε τόσο «παλλαϊκή», τόσο «μαζική» και τόσο «ομόθυμη» όσο παρουσιάστηκε μετά. Η αλήθεια είναι πως δεν ήταν λίγοι εκείνοι που ενέκριναν τη δικτατορία τα πρώτα χρόνια. Αρκετοί ακόμα την ανέχονταν αγόγγυστα. Ακόμα περισσότεροι ένιωθαν απλώς φόβο. Πολλοί λίγοι είχαν διάθεση για αντίσταση. Όπως λίγοι ήταν κι αυτοί που είχαν διάθεση να βοηθήσουν τους τότε αντιστασιακούς…
Στις αρχές του 1973 αυτό άρχισε να αλλάζει. Και καταλύτης υπήρξε το φοιτητικό κίνημα, πράγματι. Με την κατάληψη (τις δύο καταλήψεις για την ακρίβεια) της Νομικής Σχολής, το Φεβρουάριο και το Μάρτιο του 1973. Και, βέβαια, με την κατάληψη του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο της χρονιάς εκείνης. Αλλά απλώς άρχισε να αλλάζει το κλίμα…
* Μετά τον Ιούλιο του 1974 γεμίσαμε με «αντιστασιακούς κατόπιν εορτής»! Από ανθρώπους που υπηρέτησαν το δικτατορικό καθεστώς και ύστερα διαφήμιζαν την αντιδικτατορική τους δράση, μέχρι ανθρώπους που απλώς δεν έκαναν τίποτε και ύστερα εμφανίζονταν ως περίπου… «οπλαρχηγοί» μιας «παλλαϊκής αντίστασης» που δεν υπήρξε ποτέ!
Μετά από πολλά χρόνια γνώρισα κάποιο γνωστό άρθρογράφο – μακαρίτη εδώ και καιρό – που τόλμησε να γράψει: «εγώ παιδιά δεν ήμουν αντιστασιακός επί χούντας!» Ξαφνικά τον εκτίμησα πολύ. Όχι γιατί δεν έκανε αντίσταση. Αλλά γιατί δεν ήταν «δήθεν»….
* Η Γιορτή του Πολυτεχνείου – και όλη η μυθολογία που πλάστηκε σχετικά – υπήρξε ένας καθεστωτικός μύθος. Ήταν η τελετουργία που νομιμοποιούσε την εγκαθίδρυση της Κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Αναδείκνυε «σύμβολα» και «ήρωες» – θεμέλια απαραίτητα για κάθε καθεστώς που διψά για νομιμοποίηση.
Άλλα καθεστώτα θεμελιώθηκαν σε αληθινά μεγάλα γεγονότα. Εδώ βολεύτηκαν με ένα «συμβάν»! Το οποίο είχε και μια ακόμα λυτρωτική λειτουργία. Ξέπλυνε τις τύψεις ενός λαού, που δίψαγε για αντιστασιακούς μύθους στη διάρκεια μιας περιόδου που ελάχιστοι έκαναν πραγματική αντίσταση.
* Το Πολυτεχνείο δεν συγκρίνεται – ούτε θα μπορούσε, άλλωστε – με κανένα από τα μεγάλα γεγονότα που σημάδεψαν τη νεοΕλληνική Ιστορία. Η 25η Μαρτίου και η 28η Οκτωβρίου δεν μπορούν να έχουν την παραμικρή σύγκριση με την 17η Νοεμβρίου. Είναι γελοίο και να το λέμε…
Δεν συγκρίνεται ούτε με άλλα ιστορικά γεγονότα, όπως οι Βαλκανικοί Πόλεμοι και ο Κυπριακός αγώνας της δεκαετίας του ’50, ή με μεγάλες στιγμές όπως η παλλαϊκή αντίσταση του 1943 κατά της «πολιτικής επιστράτευσης» που προσπάθησαν να επιβάλουν τότε οι αρχές της Κατοχής. Η Ελλάδα είναι μια από τις ελάχιστες χώρες της κατεχόμενης Ευρώπης, όπου οι Ναζί δεν μπόρεσαν να κάνουν πολιτική επιστράτευση. Και η μόνη, ίσως, που αυτό ματαιώθηκε μετά από αληθινά παλλαϊκή και όντως πολυαίμακτη εξέγερση του λαού. Κι όμως, όλα αυτά αποσιωπώνται και γιορτάζουμε κάθε χρόνο το …Πολυτεχνείο! Αυτό δεν είναι γελοίο πια. Είναι τραγικό! Και καθόλου κολακευτικό για όλους μας.
* Η γιορτή του Πολυτεχνείου, λοιπόν, δεν έχει καμία ιστορική αντιστοίχηση με τα πραγματικά γεγονότα. Υπήρξε καθαρά καθεστωτικό σύμβολο και για ένα λόγο ακόμα: Σηματοδοτεί μια περίοδο, όπου οι «ηττημένοι» του Εμφύλιου, κερδίζουν την ηγεμονία μέσα στη χώρα. Δεν άσκησαν ποτέ την διακυβέρνηση, αλλά επέβαλαν τη δική τους λογική στο καθεστώς και στους ιδεολογικούς μηχανισμούς του: τα Πανεπιστήμια, τα σχολεία, τη διανόηση, τον Τύπο, τα ΜΜΕ. Είμαστε μια μοναδική περίπτωση που την πρόσφατη ιστορία την έγραψαν τελικά οι ηττημένοι, όχι οι νικητές. Και την έγραψαν εξ ίσου στρεβλά…
Το Πολυτεχνείο λοιπόν, όχι ως γεγονός αλλά ως επέτειος, μύθος, σύμβολο, υπήρξε μια «κολυμβήθρα του Σιλωάμ», για να δώσει στην Αριστερά, μετά από 27 χρόνια παρανομίας, μια «ηθική νίκη».
Ήταν μια «νίκη», μετά από μια εξέγερση που η ίδια η Αριστερά δεν την ήθελε, δεν τη στήριξε, κάποια στιγμή την κατήγγειλε κι όλα, και στη συνέχεια τν οικειοποιήθηκε πλήρως!
Κρίμα, γιατί η Αριστερά είχε πραγματικούς αγώνες, σύμβολα και ήρωες, που τους παραμέρισε, για να τιμήσει ένα πολύ μικρότερης σημασίας γεγονός από το οποίο η ίδια επισήμως μάλλον απείχε.
Ή μάλλον ακριβώς γι’ αυτό: Διότι όλα τα άλλα που είχε στο «ενεργητικό» της ήταν γραμμένα ταυτόχρονα και στο «παθητικό» της! Ήταν γεγονότα και σύμβολα που δίχαζαν τον ελληνικό λαό. Ενώ το Πολυτεχνείο, ή μάλλον ο μύθος που πλάστηκε γι’ αυτό, λειτουργούσε ενωτικά ως σύμβολο.
Και γι’ αυτό ήταν πολύ βολικό. Αλλά ελάχιστα αληθινό…
Αυτό δεν σημαίνει ότι υπήρξε ένα «ψέμα»! Ήταν μια εξέγερση της νεολαίας για Δημοκρατία καιΕλευθερία. Τίποτε παραπάνω και τίποτε λιγότερο. Και δεν είναι μικρό πράγμα.
Η «γενιά του Πολυτεχνείου», δηλαδή οι άνθρωποι που πρωταγωνίστησαν δεν είναι αυτές οικαρικατούρες που εμφανίζονται σήμερα, που άρχισε η αποδόμηση του μύθου. Ήταν παιδιά ανάμεσα στα 19 και τα 25 χρόνια τους τότε, που διψούσαν για Ελευθερία, οργανώθηκαν χωρίς βοήθεια, εξεγέρθηκαν και ρίσκαραν, όταν κάθε συμβατική λογική γύρω τους – αριστερή και δεξιά – τους έλεγε «να κάτσουν στα αυγά τους»! Γιατί αυτό τους έλεγαν.
Κι από τότε παραμένουν, όπως θα ’λεγε ο Άρης Αλεξάνδρου:
«Για τους Σπαρτιάτες, Είλωτες και για τους Είλωτες, Σπαρτιάτες»
Το τι έκανε ο καθένας τους μετά δεν έχει και πολύ σημασία. Οι ήρωες είναι «τυχεροί» όταν πεθαίνουν. Γιατί μένει το «φωτοστέφανο». Όσοι αγωνίστηκαν για κάτι μεγάλο κι έχουν την… «ατυχία» να επιζήσουν, τότε ακολουθούν ο καθένας τον δρόμο του, άλλος καλύτερο άλλο χειρότερο, άλλος αξιοπρεπέστερο, άλλος όχι. Αυτό δεν σημαίνει ότι η πράξη της νιότης τους απαξιώνεται. Κάποιοι από τους «πρωταγωνιστές» μπορεί να απαξιώθηκαν. Το ξέσπασμα Ελευθερίας, όχι…
Όσους αληθινά πρωτοστάτησαν στα γεγονότα τότε, δεν τους ξέρετε. Γιατί προτίμησαν να μείνουν στην αφάνεια. Οι περισσότεροι αηδιασμένοι από τη μυθοπλασία, δηλαδή από το προπαγανδιστικό «περιτύλιγμα» με το οποίο περιβλήθηκε η δική του νεανική εξέγερση. Άλλοι, πάλι, διακρίθηκαν στη ζωή τους, χωρίς να διαφημίσουν την τότε συμμετοχή τους. Ελάχιστοι – αληθινά ελάχιστοι – έκαναν το Πολυτεχνείο καριέρα. Και σήμερα το έχουν μετανιώσει.
Είναι, λοιπόν, κατάντημα, να φτύνουμε σήμερα εκεί που κάποτε όλοι προσκυνούσαν.
Οι περισσότεροι που έπαιξαν κάποιο ρόλο τότε, δεν προσκύνησαν ποτέ το είδωλο – το φετίχ – που περιφέρεται κάθε χρόνο τέτοια μέρα στους δρόμους.
Κι αυτοί που προσκύνησαν το «φετίχ», κατά κανόνα δεν είχαν καμία σχέση με το «έγκλημα». Γίνονταν φαντασιακοί μέτοχοι ενός μύθου, ακριβώς γιατί δεν μετείχαν στα πραγματικά γεγονότα…
* Η χρεοκοπία της μεταπολίτευσης, είναι γεγονός. Η νέα μεταπολίτευση που έχει ανάγκη ο τόπος είναι ακόμα ζητούμενο. Σε αυτό το μεσοδιάστημα καταρρέουν οι παλαιοί μύθοι, χωρίς να εδραιώνονται οι νέες αλήθειες.
Αυτό αναδεικνύει μια σύγχυση αναπόφευκτη. Αλλά για κάποιους είναι λυτρωτικό. Κυρίως για την ίδια «τη γενιά του Πολυτεχνείου»…
Ναι, συμφωνώ προφανώς, με όσους υποστηρίζουν ότι πρέπει να τελειώνουμε με τέτοιες επετειακές εκδηλώσεις. Να βρούμε το κουράγιο να εξηγήσουμε ότι τιμούμε κάθε ξέσπασμα ελευθερίας της Ελληνικής νεολαίας, αλλά δεν διογκώνουμε τα γεγονότα, ούτε προσβάλλουμε τη μνήμη άλλων σημαντικότερων αγώνων που έχουν περιέλθει στη λήθη. Το έχω υποστηρίξει ενυπόγραφα, εδώ και πολλά χρόνια. Όταν ακόμα ήταν δύσκολο. Κι εγώ απελπιστικά μόνος τότε…
Αλλά όχι να περνάμε από τη μυθοποίηση στο… ανάθεμα!
Πρέπει άραγε, να ντρεπόμαστε που αγωνιστήκαμε κάποτε για Ελευθερία;
Πρέπει να απολογούμαστε, γιατί κάποιοι, ελάχιστοι, οικειοποιήθηκαν τους αγώνες μας ή τους μετέτρεψαν σε εφαλτήριο καριέρας;
Ως πότε σε αυτή τη χώρα όσοι αγωνίστηκαν για κάτι σημαντικό θα πρέπει συνεχώς να καλούνται σε απολογία;
Φυσικά κάθε λαός έχει ανάγκη από σύμβολα.
Αλλά εδώ δεν κατεδαφίζουμε φθαρμένα σύμβολα. Τρώμε τα παιδιά μας!
Και τώρα τα τρώμε όταν έχουν πάψει προ πολλού να είναι «παιδιά».
Η «γενιά του Πολυτεχνείου» μπήκε πράγματι, μαζικά, στα κόμματα της ευρύτερης Αριστεράς το 1974 και λίγο αργότερα.
Όπως μπήκε-βγήκε! Οι περισσότεροι τουλάχιστον…
Γιατί όσοι έχουν ζήσει από τα μέσα μια εξέγερση εκτός από απροσκύνητοι ήταν πλέον και ψυλλιασμένοι.
Κι ανθρώπους που είναι απροσκύνητοι και ψυλλιασμένοι, δεν μπορούν να τους «φάνε» έτσι εύκολα. Ιδιαίτερα οι άκαπνοι…
Και παραμένουμε από τότε «για τους Σπαρτιάτες Είλωτες, και για τους Είλωτες Σπαρτιάτες». Παλαιότερα μας πετροβολούσε η Αριστερά για την είχαμε ξεπεράσει ή εγκαταλείψει. Σήμερα μας πετροβολούν και πολλοί άλλοι, γιατί ήμασταν τα θύματα ενός μύθου, που κάποιοι άλλοι έπλασαν στην καμπούρα μας…
Όσοι από μας δεν καταδέχθηκαν να γίνουν «παιδιά του κομματικού σωλήνα» και δεν ενέδωσαν στις σειρήνες του life style – δηλαδή οι συντριπτικά περισσότεροι – έχουν κρατήσει δύο πράγματα. Που το καθένα από μόνο τους είναι πολύτιμο, αλλά και τα δύο μαζί «δεν παίζονται»:
–Έχουν εμπειρία ρήξης με ένα ανελεύθερο καθεστώς. Δηλαδή έχουν γευτεί αυτό που λέμε«Ελευθερία» και το ξέρει μόνο όποιος ρίσκαρε γι’ αυτό. Όχι όποιος έμαθε να το θεωρεί «δεδομένο»…
–Κι έχουν κρατήσει κάτι άλλο, που το λένε Αξιοπρέπεια. Και που μπορεί να το καταλάβει μόνον όποιος το έχει.
Ελευθερία και Αξιοπρέπεια δεν είναι μόνο δύο λέξεις. Το πρώτο είναι εμπειρία ζωής και το δεύτερο είναι τρόπος ζωής.
Αυτά τα δύο κουβαλάμε. Κι αυτά τα δύο παραδίδουμε σε όποιους τα θέλουν. Και σε όποιους τα εκτιμούν.
Οι υπόλοιποι μπορούν να μας πετροβολούν.
Αντέξαμε απέναντι σε θηρία. Δεν μας φοβίζουν οι ψείρες…
Είμαστε και Σπαρτιάτες και Είλωτες!
«Σπαρτιάτες» γιατί μάθαμε να πολεμάμε.
Και «Είλωτες» γιατί μάθαμε να υπομένουμε…
Και δεν έχουμε πει ακόμα την τελευταία μας λέξη…»

16 Νοεμβρίου 2012

Ο πολυ – «πολιτισμός» είναι εδώ

Που είναι οι ευαίσθητοι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιομάτων;

Τι εστί νταβατζής;

Ας φανταστούμε αυτόν σε θέση εξουσίας. Ένα καλάσνικοφ του λείπει.

Οι φάτσες των γραικύλων

Η πιο αυθεντική αποκάλυψη

Περισσότερα

14 Νοεμβρίου 2012

Πόσο ανθυγιεινό είναι το Δημοτικό σχολείο;

Βιβλίο γλώσσας Ε΄ Δημοτικού. Ενότητα. 3 / σελ 44
Κατά την κήρυξη το πολέμου ο μπαμπάς πήγε στην τράπεζα για λεφτά και εμείς πήγαμε στο υπόγειο.
Το έπος του 40 το παρουσιάζουν σαν την αγωνία να σώσουν τα λεφτά τους και την πάρτη τους στα υπόγεια. Αυτό θέλουν να διδάξουν στα παιδιά. Την απόλυτη διαστρέβλωση της ιστορίας.

12 Νοεμβρίου 2012

Πολυ – «πολιτισμικό» προοίμιο του μέλλοντός μας


Επειδή είναι κοντά οι γιορτές για να προγραμματίσουμε τη διασκέδασή μας.
Για να μην ξεχνιόμαστε ο πολύ – «πολιτισμός» είναι εδώ.
Όσοι είναι λάτρεις αυτού του «πολιτισμού» για να το αποδείξουν στους εαυτούς τους, δεν έχουν παρά να στείλουν τα κορίτσια, τις αδελφές και τις γυναίκες τους να κάνουν πρωτοχρονιά στο σύνταγμα.
Θα τους γυρίσουν ανανεωμένες και σε πλήρη ευεξία.
* Σημειωτέον ότι τα πλάνα είναι από τα «αξιόπιστα» και βασικούς προπαγανδιστές του πολυ – «πολιτισμού», Μέσα Μαζικής Αποβλάκωσης ( ΝΕΤ, ΜΕGA, ALPHA )

11 Νοεμβρίου 2012

Η «ιστορικός» Ρεπούση


Το θράσος της είναι εκτός ορίων!
Πολύ ευγένεια αδέλφια περί «λανθασμένης» ιστορίας. Γιατί φοβάστε να πείτε αυτό που ακριβώς αισθανόσαστε; Μήπως σας κακοχαρακτηρίσει η Ρεπούση; Φοβάστε μη σας πει η Ρεπούση ακροδεξιούς;
Μα δεν καταλάβατε ακόμα ότι οι βρισιές της Ρεπούση είναι πλέον τίτλος τιμής για αυτόν που τις εισπράττει;

Περί υπαλλήλων της βουλής


Τι μας λένε οι «ποιητές» του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ; Τι εννοούν όταν λένε «αυτοδιοίκητο της βουλής»; Μα τα προνόμια κολλητών και ημετέρων με τους 16 μισθούς και πολλά άλλα.
Πότε τα λένε; Όταν περικόπτονται ακόμα και οι ελάχιστες συντάξεις του ΟΓΑ των 400 ευρώ.
Ο πιο ξεδιάντροπος λαϊκισμός προστασίας προνομιούχων.
Η νέα ιερή αγελάδα του ΚΚΕ "εργαζόμενοι της βουλής" και αυτοδιοίκητο της βουλής.
Να το μάθουν όλοι οι Έλληνες για να καταλάβουν επιτέλους με τι έχουν να κάνουν.

Ο φόβος του Αϊνστάιν

Η γενιά που κοιτάζει αλλά δεν βλέπει, που έχει αυτιά αλλά δεν ακούει.
"Φοβάμαι την ημέρα που η τεχνολογία θα νικήσει την ανθρωπιά. Τότε ο κόσμος θα έχει μόνο μιά γενιά, από ηλίθιους"
Αϊνστάιν

10 Νοεμβρίου 2012

Το θαύμα των Ελλήνων

Ρώσοι – Έλληνες και Παίσιος

Την ώρα που οι Ελληνόφωνοι πράκτορες που λυμαίνονται τη χώρα, έκαναν «λιτανεία» του παστίτσιου στα εξάρχεια.
Την ώρα που «Έλληνες» βΟλευτές υπερασπίζονταν την «ελευθερία του λόγου» στο πρόσωπο του ανθρωποειδούς που σατίριζε τον Γέροντα Παίσιο.
Την ώρα που στο θέατρο χυτήριο (αποχωρητήριο) οι ίδιοι και πάλι υπεράσπιζαν την «ελευθερία της τέχνης» να καθυβρίζει τον Χριστιανισμό.
Την ΙΔΙΑ ΩΡΑ στην Ορθόδοξη Ρωσία πρόβαλαν ταινία για τον Γέροντα Παίσιο.
Ήρθε η ώρα «φωταδιστές» του συριζα να εκδράμουν στη Μόσχα να φωτίσουν τους σκοταδιστές της Ρωσίας.

Όλα εδώ πληρώνονται

Αδέλφια όλα εδώ πληρώνονται. Καλά για τη λαϊκή σοφία των παροιμιών τίποτα δεν είχατε ακούσει;

Τα ούφο στη βουλή …

Την αφήσανε ή τους έφυγε; Αυτό το άτομο βρίσκεται στην Ελληνική βουλή. Απολαύστε την.
Ναι είναι αυτή που ο giorgakis την είχε κάνει και υφυπουργό και κάθε πρωί ήταν δυο ώρες στο κομμωτήριο πριν πάει στο υπουργείο για δημόσιες σχέσεις.

Περισσότερα

9 Νοεμβρίου 2012

Με τον χωροφύλαξ ή τον αστυφύλαξ

Πάντα και με τους δύο ο (προσφάτως μακαρίτης) μπαμπάς Τσίπρας. Για να μη μας δουλεύουν οι «αντιχουντικοί» του συριζα.
Μεγαλοεργολάβος με χρυσές δουλειές από τη χούντα ο μακαρίτης!

Αφιέρωμα στους Ελληνόφωνους «αντιρατσιστές»

6 Νοεμβρίου 2012

Η προπαγάνδα της «δημόσιας» τηλεόρασης

Κάθε μέρα το απόγευμα η ΕΡΤ είναι ο απόλυτος προπαγανδιστής της νέας τάξης πραγμάτων της Νεοεποχίτικης (όπως ΝΕΟΝΑΖΙ) περιόδου της ιστορίας που μας ετοιμάζουν.
Ο Αλβανός «σκηνοθέτης» Μάρκος Γκαστίν (υπάρχουν και τέτοιοι στην «Ελληνική» ΕΡΤ), έχει εργολαβία την προπαγάνδα.
- Την μια ημέρα (5/11/12): παρουσίαζε την δακρύβρεχτη ιστορία αλβανόπουλου που από δυναμίτη κινδύνευε να χάσει το μάτι του και ήρθε στην Ελλάδα να το σώσει (αλλά η εικόνα τον διέψευδε για την αλήθεια της ιστορίας του). Η ιστορία «του» μας αποκάλυπτε και άλλη δακρύβρεχτη ιστορία Ελληνόπουλου που πήγε στο Βέλγιο για καλύτερη τύχη και ήταν «λαθρομετανάστης».
Τώρα μάθαμε ότι υπάρχουν και Έλληνες λαθρομετανάστες στο Βέλγιο.
- Την άλλη ημέρα (6/11/12): παρουσίαζε την δακρύβρεχτη ιστορία όπου εμφανίζει μια Τσετσένα μάνα με τρία μικρά παιδιά από τη Ρωσία.
Αναφέρει η ίδια: Ζούσαμε καλά, δεν είχαμε κανένα εθνικισμό. Όταν πέθαινε κάποιος μαθαίναμε την εθνικότητά του. Ρώσος, Τσετσένος, Γεωργιανός κλπ.
Ξαφνικά κάποια μέρα βομβάρδισαν το σπίτι μας, επειδή είμαστε Τσετσένοι. Πήγαμε στη Μόσχα όπου μας προπηλάκιζαν για την καταγωγή μας ενώ σκοτώθηκε και ο άντρας μου. Αναγκαστήκαμε να φύγουμε στη Νορβηγία όπου είχαμε εξαιρετική φιλοξενία. Μετά ήρθαμε στην Ελλάδα όπου μας φυλάκισαν στην Αμυγδαλέζα για 6 μήνες, όπου δεν είχαμε πάντα ζεστό νερό.
ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΆ
Πως από την παραδεισένια Νορβηγία, ήρθαν στην Ελλάδα να τους φυλακίσουν; Πως τα έβγαζαν πέρα, με αεροπορικά εισιτήρια, ιδιαιτέρως καλοντυμένη και καθώς πρέπει οικογένεια;
Έχουν όλες οι Ελληνικές οικογένειες ζεστό νερό;
Πως από το πουθενά εμφανίστηκε εθνικισμός στη Σοβιετική Ρωσία;
* Χοντροκομμένο το ψέμα αδέλφια για να το πιστέψουμε!
Μας έχετε φέρει στα όρια εγκεφαλικού με την απίστευτη – πληρωμένη από εμάς – προπαγάνδα σας.

Ποιος κυβερνάει αυτή τη χώρα!!!

4 Νοεμβρίου 2012

Δημοκρατικός στρατός Ελλάδας 1946-49


περισσότερα
Οι «ιεροί» Κορυσχάδες της Δούρου

Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος


περισσότερα


περισσότερα

Το πείραμα του Worgl

Πως σε ένα αυστριακό χωριό αντιμετώπισαν την οικονομική κρίση το 1932.
Ένα ανάλογο (όχι ακριβώς ίδιο) είχαμε εδώ στην Ανάβρα Μαγνησίας.

Παύλος Σιατίστης και ΧΑ

Ένας ενδιαφέρον διάλογος μεταξύ του “Ελλάς Ορθοδοξία ” και του Μητροπολίτη Σιατίστης Παύλου.
Διαβάστε τις τρεις ανοιχτές επιστολές και δείτε και το βίντεο εδώ που παραπέμπει στους νυν διαφημιστές του Μητροπολίτη.
Περί χρέους των Χριστιανών υπάρχει και η άλλη άποψη αυτή του Πατέρα Παΐσιου.
1η επιστολή
2η – 3η επιστολή

3 Νοεμβρίου 2012

Δεν είναι ακραίοι αλβανοί είναι το κράτος


Προσοχή δεν είναι ακραίοι αλβανοί, όπως θέλουν να τους παρουσιάζουν οι εγχώριοι Ελληνόφωνοι πράκτορες. Είναι το επίσημο αλβανικό κράτος από πίσω και με υπερατλαντική προστασία.

2 Νοεμβρίου 2012

Περί απίστων

ΓΕΓΟΝΟΣ: Το Ισλάμ είναι η ταχύτερη αναπτυσσόμενη θρησκεία στην Βρετανία

Τον περασμένο μήνα παρακολούθησα την ετήσια συνέλευση για την διατήρηση/ανανέωση της αδείας μου στην ασφάλεια υπηρεσίας των φυλακών.

Έγιναν παρουσιάσεις από τρεις ομιλητές, για τις τρεις θρησκείες, τηνΡωμαιοκαθολική, την Προτεσταντική και την Μουσουλμανική, οι οποίοι εξήγησαν τις πεποιθήσεις τους.

Ενδιαφέρθηκα ιδιαίτερα σε ότι ο Ισλαμιστής Ιμάμης είχε να πει σχετικά με τις βάσεις του Ισλάμ, μαζί με την παρουσίαση βίντεο.
Μετά τις παρουσιάσεις, ήλθε η ώρα των ερωτήσεων.
Απευθύνθηκα προς τον Ιμάμη και τον ρώτησα: «Διορθώστε με αν κάνω λάθος, αλλά καταλαβαίνω ότι οι περισσότεροι ιμάμηδες και κληρικοί του Ισλάμ έχουν δηλώσει έναν ιερό πόλεμο εναντίων τωνάπιστων του κόσμου και ότι με τη δολοφονία ενός άπιστου, (η οποία είναι μια εντολή προς όλους τους Μουσουλμάνους) έχουν εξασφαλίσει την πρόκρισή τους στον Παράδεισο. Αν αυτή είναι ....η περίπτωση, μπορείτε να μου δώσετε τον ορισμό του άπιστου;
Δεν υπήρξε διαφωνία με τη δήλωσή μου και, χωρίς δισταγμό μου απάντησε, «αυτοί που δεν πιστεύουν!»
Του ανταπάντησα, «Επιτρέψτε μου λοιπόν για να σιγουρευτώ, ότι σωστά αντιλήφτηκα την απάντηση σας: Όλοι οι οπαδοί του Αλλάχ έχουν εντολή να σκοτώσουν όλους όσοι δεν είναι οπαδοί του Αλλάχ, ώστε να μπορέσουν να έχουν μια θέση στον Παράδεισο. Είναι σωστό αυτό;»
Η έκφραση στο πρόσωπό του Ιμάμη άλλαξε από αυτήν της εξουσίας με εκείνη ενός μικρού αγοριού που μόλις πιάστηκε με το χέρι του στο κουτί με τα μπισκότα.
Εκείνος ντροπαλά απάντησε, «Ναι».
Στη συνέχεια δήλωσα: «Λοιπόν, έχω ένα πραγματικό πρόβλημα προσπαθώντας να φανταστώ τον Πάπα Βενέδικτο να διατάζει όλους τους Καθολικούς ν' αρχίσουν να σκοτώνουν Μουσουλμάνους, ή τον Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρι να παροτρύνει όλους τους Προτεστάντες να κάνουν το ίδιο, προκειμένου να τους εξασφαλίσουν μια θέση στον Παράδεισο!»

Ο Ιμάμης ήταν άφωνος!
Και συνέχισα: «Έχω επίσης ένα πρόβλημα με το να είμαι « φίλος» σας όταν εσείς και οι κληρικοί αδελφοί σας λέτε στους οπαδούς σας να με σκοτώσουν! Επιτρέψτε μου να σας θέσω ένα ερώτημα. Θα διαλέγατε τον Αλλάχ σας, που σας λέει να με σκοτώσετε για να μπορέσετε να πάτε στον Παράδεισο, ή τον Ιησού μου που μου λέει να σας αγαπώ γιατί θα με πάρει στον Παράδεισο και θέλει να είστε και εσείς μαζί μου;»
Θα μπορούσατε να είχατε ακούσει μια καρφίτσα που πέφτει καθώς ο ιμάμης έμεινε άφωνος.
- Περιττό να πούμε ότι, οι διοργανωτές του σεμιναρίου της «Διαφοροποιήσεως» δεν ήταν ευχαριστημένοι με τον τρόπο πουαποκαλύφθηκε η αλήθεια και το πιστεύω των μουσουλμάνων.

Μέσα σε είκοσι χρόνια, θα υπάρχουν αρκετοί μουσουλμάνοι ψηφοφόροι στο Ηνωμένο Βασίλειο για να εκλέξουν μια κυβέρνηση της αρεσκείας τους, που θα είναι συμβατή με τον νόμο της Σαρίας.

Ο καθένας στον ΚΟΣΜΟ πρέπει και απαιτείται να το διαβάσει, αλλά με την τρέχουσα πολιτική παράλυση, το ανεκτικό σύστημα της δικαιοσύνης, τα φιλελεύθερα μέσα ενημέρωσης και με την επικρατούσα 'τρελή πολιτική ορθότητα',
δεν υπάρχει περίπτωσης αυτό το κείμενο να γίνει ευρέως γνωστό.
John Harrison MBE. MIDSc
περισσότερα

Η Ένωση Αθέων και η βλασφημία

Στο Αγιορείτικο Βήμα διαβάζουμε την είδηση:

«Με αφορμή την παράσταση Corpus Cristi και τα όσα τραγελαφικά συνέβησαν εκεί τη σύλληψη του ιδιοκτήτη της σατιρικής ιστοσελίδας «Γέρων Παστίτσιος» με την κατηγορία της καθύβρισης θρησκευμάτων,

αλλά και την προγραμματισμένη για σήμερα δίκη του ζωγράφου Διονύση Καβαλλιεράτου, ο οποίος επίσης κατηγορείται για καθύβριση θρησκευμάτων η Ένωση Άθεων με επιστολή της προς τη Βουλή, το Υπουργείο Δικαιοσύνης και την Ένωση Δικαστικών, ζητεί την αποποινικοποίηση της βλασφημίας!
Η Ένωση αναφέρει πως η έννοια της βλασφημίας έχει νόημα μόνο στα πλαίσια των δοξασιών των θρησκευτικών δογμάτων και δεν έχει καμία θέση σε νομικό πλαίσιο.

Οι έννοιες του θεού και των θείων δεν αναφέρονται σε υπαρκτά όντα ούτε σε καθολικά αποδεκτές αξίες παρά αφορούν μόνο πιστούς και λειτουργούς συγκεκριμένων δογμάτων, οπότε και είναι απαράδεκτο να αναφέρονται σε νόμους του κράτους.

Τέλος η επιστολή υποστηρίζει πως ο σεβασμός προς αυτές τις έννοιες είναι ενδεχομένως υποχρέωση των πιστών ενός δόγματος, αλλά δεν μπορεί να επιβάλλεται με ποινές σε όλους τους πολίτες»

ΣΧΟΛΙΟ
Τυπικά φαίνονται να έχουν δίκιο. Να δούμε όμως την πραγματικότητα.
Πως αυτοί που θέλουν - και το επιδιώκουν - μπορούν να προκαλέσουν αιματοκύλισμα χειρότερο από αυτό των παγκοσμίων πολέμων.
Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι πολιτικές δυνάμεις, εν μέσω οικονομικής κρίσης και απειλής κατάρρευσης τη χώρας να ασχολούνται με το θέμα της βλασφημίας.
Να σκεφτούμε το παρακάτω σενάριο.
Στην Ελλάδα – όπως και στην Ευρώπη – έχουμε ένα μεγάλο αριθμό φανατικών ισλαμιστών.
Μια μέρα γίνεται η προβοκάτσια. Δήθεν χριστιανοί μέσω του τύπου ή άλλου μέσου εμφανίζουν πίνακα με τον Μωάμεθ στη θέση του Χριστού (στον γνωστό πίνακα της έκθεσης OutLook με την εκσπερμάτωση πάνω στο σταυρό).
Την άλλη μέρα μουσουλμάνοι καίνε δύο εκκλησίες στην Αθήνα.
Μπορεί να προβλέψει κάποιος τι θα γίνει στη συνέχεια; Γενικευμένος πόλεμος σε όλη την Ελλάδα.
Θα το εμφανίσουν ως αποτέλεσμα της ύπαρξης των θρησκειών και θα ζητήσουν την δια νόμου απαγόρευση των θρησκειών. Τα πρωτόκολλα σε πλήρη εφαρμογή, ήδη μπαίνουν στο τελευταίο στάδιο.
Μη μας ξεγελούν αυτά τα περί «ελευθερίας άποψης και τέχνης που δεν έχει όρια» όπως προβάλλεται ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό. Ας δούμε πίσω από την κουρτίνα.

Περί Τουρκίας και Τούρκων ο λόγος (Φραγκούλης)

Ο Φράγκος Φραγκούλης βάζει τα πράγματα σε άλλη θέση από αυτή που ξέραμε.

Δεν θα εκτελούμε εντολές που θα παραβαίνουν το σύνταγμα!
Περισσότερα